Wie zijn toch die moeders die dure kleding kunnen dragen? Laat staan hun eigen kind merkenkleding aan doen. En wat is er met mij dat ik dat niet kan?
Babykots in mijn Jeroen beekman outfit
Ja hoor. Klaar om te gaan of de eerste vlek zit al in mijn broek. Snel maar even wegpoetsen met een doekje. Aan het eind van de dag zit er wel een andere jamvlek in mijn broek, een vlek van het verven op school in mijn shirt en een vleugje babykots als parfum. Ik heb het maar gewoon geaccepteerd zoals je al kon lezen in mijn vorige blog. Ik zie mezelf maar een beetje als ‘artist’. Die mensen lopen ook altijd met vlekken in hun kleren en bij hun is het cool. Toch zou ik het wel willen hoor. en dan kijk ik weer online naar zo’n mooie Giacomo jas, trekt zo’n witte trui mijn aandacht weer. Of zie ik een andere moeder lopen in een outfit van Luisa Cerano. Maar ik wacht wel gewoon tot de kinderen uit huis zijn en ik een kantoorbaan heb. Niet dat dat garantie geeft, ik weet zeker dat ik dan wel weer wat anders bedenk om mezelf onder te smeren. Maar ik weet dat er moeders bestaan die dit kunnen. Die er dus met kinderen ook aan het eind van de dag nog netjes uit zien. That’s just not me.
De merkenmoeders begrijp ik. Maar er is iets anders waar ik met volle verbazing naar zit te kijken. Gewoon omdat ik niet snap hoe dat kan. Je weet dat ik fan ben van Vinted. Regelmatig ben ik voor de lol aan het scrollen door de kleding voor kleine jongetjes. Babykleding voor kinderen van een maand of 9. Ja ik geef toe, het is een verslaving. Maar af en toe komt er een jas of outfit voorbij van een paar honderd euro. Voor een baby dan hè! Een babyjas van €100,-. Maar zelfs dat lukt mij als moeder al niet eens om mijn eigen outfit netjes te houden. Laat staan de kids. En mijn oudste is echt een net jongetje. Houdt niet van vieze handen en houdt van mooie kleren maar zelfs hem doe ik dat niet aan. Zelfs hij kan het niet netjes en schoon houden. En dan nog, moet je dat willen als ouder.
En dan begin ik helemaal niet over de jongste. Die krijgt het voor elkaar om binnen een uur zichzelf onder te kotsen, zichzelf door de modder te rollen en ook nog eens door iets nats te kruipen. Zie foto hieronder voor bewijs. Dit kind trek ik serieus wel 3 keer op een dag wat anders aan. Ik zie hem al in zijn jasje van 100 euro door de modder rollen. Niet te doen toch? En ik kan er wel om lachen. Maar niet als meneer een splinternieuwe outfit aan zou hebben.
Hoe doen de merkenmoeders dat?
Zijn die kinderen gewoon zo goed opgevoed en die van mij niet? Zitten die kinderen de hele dag vastgebonden in de stoel, mogen ze niet in de speeltuin of buiten spelen, laat staan in de modder. Spelen in modder schijnt hartstikke gezond te zijn toch?. Zitten die kleintjes nou de hele dag voor de tv? En zodra de kinders kruipen worden ze weer op hun plek gezet? Of hebben die ouders wasmachines of wasmiddel wat het gewoon veel beter doet. Ik weet het al, die dure merken hebben vast een zelfreinigende functie in zich. Het kan niet anders toch? Please tell me! Ik wil het weten.
Dus gaat deze moeders maar weer naar de plaatselijke seaman of struin ik Vinted af voor leuke setjes kleren voor een tientje. Want na twee keer dragen zitten er alweer gaten en vlekken in die er nooit meer uit gaan. En weet je? Ik vind het goed, Kruip maar over het gras, rol maar door de modder en smeer die aardbeien maar op je shirt. Je mag bij mij kind zijn. Al zou het fijn zijn om een keer niet te hoeven googelen op ‘grasvlekken verwijderen uit kleding’ of ik zou wel eens mijn jongste een mooi licht kleurig bloesje aan willen doen, gewoon voor een leuke foto. Maar toe maar. het is goed. Liever als een klein zwientje in huis komen dan niet in de zandbak durven spelen omdat het dure jasje dan vies wordt.
