Er kwam vanmiddag wat op mijn tijdlijn voorbij en ik werd er gewoon boos van. Want voor mij is dat bericht precies waar het in deze maatschappij misgaat.
Vacature
Er kwam namelijk een vacature voorbij. Gewoon een willekeurige vacature. Het had de vacature kunnen zijn van zo ongeveer elke baan hier in Nederland. Maar naarmate ik het las, werd ik gewoon boos. Ik ben namelijk herstellende van een burn-out. Ik ga dagelijks een gevecht aan in mijn hoofd om juiste keuzes te maken. Ik wil nu kiezen wat goed voor mij is. En ik zal je zeggen, dat is niet altijd een stijgende lijn. Sterker nog, ik had vorige week echt even een dipje in mijn herstel. Het is een lange weg om oude gewoontes te veranderen.
Way to much
In deze vacature stonden namelijk een aantal eisen waar je aan moet voldoen: je moet namelijk perfectionistisch zijn, op het vervelende af ambitieus of streberig, en je moet veel en hard werken. En weet je? Dat maakte mij boos want dat ik precies wat mij ziek heeft gemaakt. En toen raakte het mij. Je wordt hier in Nederland gewoon geprezen om het feit dat je over je grenzen gaat. Ik geloof gewoon niet dat iemand die hierboven beschreven staat goed in balans kan zijn, laat staan tijd heeft voor een gezin en vrienden.
Veeleisend?
Ik snap het wel hoor. Kijk je wil gewoon de beste werknemer voor je bedrijf. En als je die kunt vinden met deze eisen dan is dat natuurlijk perfect! Maar om eerlijk te zijn denk ik dat iemand die in dit plaatje past veel over zijn grenzen moet gaan. En dat is er nou net wat mij zo steekt. In deze maatschappij word je geprezen om constant alles in je baan te geven en zodra je je grenzen aangeeft ben je dus niet geschikt voor zo’n soort baan.
Not for me!
Wat willen we eigenlijk in deze maatschappij? Voor mij past deze vacature precies in het plaatje van wat er mis is in Nederland. Willen we onze kinderen leren dat je alleen een baan kunt krijgen als je perfectionistisch, te ambitieus of streberig bent? Nee alsjeblieft niet! Laten we ze leren dat ze hard moeten werken maar vooral heel erg gelukkig moeten zijn <3 Tenminste dat ik wat ik probeer te leren. Mijn werk goed blijven doen, maar er niet in doorslaan.
Zo dit was mijn spreekbeurt 😂 Nee grapje natuurlijk. Ik ben vooral heel erg benieuwd naar jouw mening.
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.
Ik heb hem even gedeeld op mijn Facebook tijdlijn… hopelijk krijgt mijn omgeving hierdoor ook iets meer respect en besef van mijn situatie… Thanks Elke❤️
<3
Ik ben ook herstellende van een BURN-OUT. Totaal met je eens. Dat is wat ik een moderne slavernij noem. Dat zijn wij toch – loonslaven. Zolang wij ja zeggen, geen behoefte aan privé leven hebben en de vergief , pardon de voedsel kopen, die ons door de grote maffia van de multinationals aangeboden word is niets aan de hand. Word je ziek door al deze gewoontes is te rust ter sttengste afgereden. Gewoon maar een pilletje nemen. Daar is de andere maffia – de farmaceutische jongens, natuurlijk wel van gediend. O, en niet te vergeten – lekker uuren lang naar je shermpje kijken . Dat is hoe ons leven er uitziet in grote lijnen . Beste politici- hartelijk dank! En terwijl jullie ons wijs proberen te maken dat wij zo toletant moeten zijn en zelfs migranten in ons kleine woonhokken moeten opnemen, blijven jullie lekker ver weg van de plebs leven in paleizen in het bos met bordjes ” strikt privé “.
Wat een rotziekte he! Heel erg veel sterkte met alles!