Ja, wat doe je eigenlijk als een ander kind zich misdraagt. Iets op de grond gooit, iets van iemand afpakt of pest. Zeg je iets? Ik vroeg het mijn volgers en vertel hoe ik zelf reageerde toen een ander kind vervelend deed tegen mijn eigen kind.
Lastig
Best een lastige vraag hè? Wat doe je als een kind van een ander zich misdraagt. Zo ligt het bij mij zelf denk ik aan de situatie. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ik wil me niet met een ander bemoeien maar aan de andere kant, als ik iets zie wat echt niet door de beugel kan wil ik daar wel wat van zeggen. Ik ben natuurlijk niet verantwoordelijk voor andere kinderen. Op mijn werk als juf natuurlijk wel maar ik bedoel gewoon in mijn gewone leven als mijzelf. Als ik grote kinderen zie fietsen met z’n vieren naast elkaar of met een mobieltje in de hand zeg ik daar niks van. Meestal krijg je ook nog een grote mond terug en je bereikt er niks mee. Daarnaast vind ik gewoon dat dat niet mijn verantwoordelijkheid is.
Wanneer zeg ik wel wat?
Nou, als het bijvoorbeeld te maken heeft met mijn eigen kind of spullen. Dan wil ik daar wel wat van zeggen. Zo was er afgelopen december een groepje jongens die het grappig vond rotjes in onze tuin te gooien. Dan zeg ik daar wel wat van. Ook als het echt niet door de beugel zou kunnen durf ik echt wel wat te zeggen hoor. Vernieling, pesterijen, dat soort dingen. Voor de rest is het denk ik toch echt aan de ouders.
Speeltuinincident
Ik kom natuurlijk niet zomaar bij dit onderwerp. Ik zat er nogal over na te denken toen ik vorige week met Gijs’ in het Griendtsveenparkje was. Gijs was aan het spelen in een speeltoestel en ik zat op ongeveer 10 meter afstand. Ik zag een jochie van een jaar of 4/5 proberen zijn pet af te pakken. Gijs was helemaal beduusd. Ik loop naar dat jongetje toe en zeg met mijn juffenstem: “Volgens mij is die pet niet van jou.” Ik zie hem schrikken, hij bedenkt zich niet en steekt zijn tong uit naar mij. Eigenlijk vind ik dat gewoon ontzettend brutaal en ik zeg: “Waar zijn jouw papa en mama?” Hij wijst naar een zitplekje zo’n 20 meter verder. Ouders hebben niks in de gaten. Ik zeg: “Zal ik daar even naar toe lopen? Even zeggen wat jij net hebt gedaan?” Het jongetje schrikt en druipt snel af. Ik hoor hem nog wat gemene dingen mompelen maar laat er het er maar bij.
Toch anders moeten doen?
Ik zat daar toch even over na te denken. Had ik sowieso even naar die ouders moeten lopen? Als Gijs dit zou doen dan zou ik dat absoluut willen weten. Maar aan de andere kant, mijn probleem is opgelost. Gijs is weer lekker aan het spelen en het is toch niet mijn verantwoordelijkheid om het kind op te voeden? Daarnaast zijn het misschien ouders die daar helemaal niet op zitten te wachten. En heb ik straks nog ruzie ook. Daar heb ik helemaal geen belang bij.
Ik ben benieuwd hoe jij hierover denkt.
De speeltuin
Ik denk dat het idd een de situatie ligt. Ik was gisteren (woensdag 8 Aug) met mijn gezin naar de efteling, nu waren wij in het sprookjesboom en mijn zoontje van 2 jaar werd al 2x door de zelfde jongens aan de kant geduwd. Ik heb daar wel wat op een iets wat boze stem van gezegd dat het niet de bedoeling is dat hij wordt weg geduwd.