Laatst op vakantie in de binnenspeeltuin hadden mijn man en ik het erover. Te voorzichtig opvoeden, doen we dat?
Overbezorgd?
Ik heb altijd het idee dat ik Gijs wel een beetje zijn gang probeer te laten gaan. Ik wil gewoon niet zo’n overbezorgde moeder zijn. Gijs mag best wel een beetje grenzen opzoeken, op dingen klimmen .. weet ik veel, gewoon dat soort dingen. Tenminste, ik dacht altijd dat ik zo’n moeder was. Tot die ene middag in de binnenspeeltuin.
Naar de speeltuin
Mijn peuter van 3 vond de binnenspeeltuin geweldig! Daarom gingen mijn man en ik overstag en op vakantie gingen we er nog maar een keertje naar toe. Kind blij, wij blij. Niks aan de hand dus. Maar daar viel ons iets op. Zo ongeveer elke ouder zat een boekje te lezen of op zijn telefoon te koekeloeren terwijl wij Gijs eigenlijk constant in de gaten hielden. Hij liep een aantal keer de hoge glijbaan omhoog waar de grote kinderen met een rotgang vanaf gingen, daar haalden we hem dan af. Hmm.. te voorzichtig opvoeden, doen we dat?
Leestip: Waarom ik echt geen perfect mommy ben
Peuter, wat doe je?
Op een gegeven moment kwam er een peutertje aan, ik gok net 2 jaar. Misschien nog niet eens. Hoe dan ook, er was geen ouder in de buurt en naast ons was een hoog klimtoestel. Het kleine mannetje klom dat hoge klimtoestel van minimaal 2 meter op. En niet via een trapje maar via zo’n net. Mijn man en ik keken elkaar eens aan en ik zeg: “Doen we dat misschien? Te voorzichtig opvoeden? Moeten we onze zoon van 3 ook wat meer zijn gang laten gaan?” Hij:”Ja, misschien.”
Ondertussen voelden we ons niet zulke hele goede ouders. We waren veel te voorzichtig. Dit kleine ventje van amper 2 mag zonder toezicht een hoog klimrek opklimmen en wij verliezen ons kindje nog geen seconde uit het oog. Ja dat kunnen we wel, te voorzichtig opvoeden. Wat moet dat wel niet worden? Hij durft straks helemaal niks! Is straks bang voor alles in het leven. En net op het moment dat we in ons hoofd de award voor meest slechte ouder kregen uitgereikt valt het kleine jochie van het klimrek af. Gewoon 2 hele meters naar beneden. SMAK! Ik schrik er van, kijk mijn man aan, het jochie rent weg en ik kijk even waar hij naar toe gaat. Naar zijn moeder die druk bezig is achter haar telefoon en het mannetje begint keihard te huilen. Op dat moment kijken mijn man en ik elkaar en weten we beide genoeg.
Is dat te voorzichtig opvoeden? Je kindje in de gaten houden in zon “grote indoorspeeltuun”
Ik vind echt van niet!!
Je bent oplettend en kijkt wat hij doet, en zie je een situatie waar van je denkt ik weet niet of hij het “alleen” kan kan je hem ondersteunen dat het hem wel lukt! En ja grotere kinderen letten echt niet op de kleintjes!
Kan me dood ergeren aan ouders die gaan zitten en denken zo ik ben in zon speeltuin de kids gaan hun gang maar ik blijf op me plek! (Oke ik maak me ook wel is schuldig dat ik ffies op me telefoon kijk) maar nog let ik altijd op waar als me kids zijn!
Je geeft al een mooi voorbeeld zon jochie kletert van zon speeltoestel. En ja het ging nu goed hij staat op en loopt huilend naar mama,maar wat als dit niet het geval was (en ja dan zeggen ze ja zo moet je niet denken) nee maar wat als…
Sta je daar als andere ouder hulpeloos omdat je niet weet welke ik loer in me telefoon ouder je er bij moet roepen omdat het om hun kindje gaat!
Mijn zoontje is 1.5 maar als je hem ziet als vreemde denk je van die is al ruim 2 door zijn doen en laten! Gaan vaak naar de peuterochtend bij cowboys. Kan hij lekker zn energie kwijt maar ik zit vaker in die midden speelbak of loop met hem mee langs de speelwand. Of ik ga zo op de grond zitten zodat ik hem kan zien!
Dus nee je voed echt niet voorzichtig op!!
Liefs…