Ik werd er al voor gewaarschuwd. Precies een week na mijn 30e verjaardag viel de uitnodiging op de mat voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Ik vertel je mijn ervaring.
Lekker confronterend hè
Blijkbaar is 30 de leeftijd dat je beginnende lichamelijke kwaaltjes ontwikkeld. Ik merk het al een tijdje aan mijn weegschaal. Ik kan veel minder eten dan voorheen, ik krijg (je moet wel met een vergrootglas kijken) een paar rimpeltjes en het is allemaal niet meer zo strak als het is geweest. Ik vind het niet zo erg allemaal, het zal er wel bij horen. Maar ik vond de uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker wel confronterend. Zo van, je bent niet meer zo jong en fit, we moeten je extra in de gaten houden.
Doe mij maar een vrouw
Het bleek dus dat je zelf een afspraak moet maken bij de doktersassistent. Het enige wat ik belangrijk vond is dat ik door een vrouwelijke assistant wordt geholpen. Ik begrijp echt wel dat mannen dit ook kunnen en hier professioneel mee om gaan maar het lijkt me toch niet heel fijn. Straks krijg ik een hele knappe nieuwe dokter. Nee dank je. De afspraak stond en ik besloot me er maar niet druk om te maken. Ik bedoel, ik ben ook bevallen. Hoe erg kan dit zijn?
bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker
Van mijn vriendinnen kreeg ik al de tip om iets langs aan te trekken. Het was warm vandaag dus ik trok een jurkje aan. Opeens kwamen de zenuwen toch wel een beetje. Ik kan me niet voorstellen dat het een gezellig dingetje gaat worden. Toch maar naar de huisarts en vrij snel werd ik opgeroepen door een assistent. Ik had echt geluk met deze assistent. Ze was rond de 50 (sorry als je jonger bent) en had echt als doel mij op mijn gemak te stellen. Ze vertelde eerst wat ze precies ging doen en nam hier echt de tijd voor.
Een beetje ongemakkelijk
Inmiddels was ik echt wel een potje zenuwachtig hoor. Ik had net gehoord dat ze met een soort borsteltje langs mijn baarmoedermond gaat om daar cellen vandaan te halen. Ik dacht gewoon met een wattenstaafje? Ik hield me maar weer voor dat ik bevallen ben en dat dit onmogelijk hetzelfde kan zijn. Inmiddels moest ik op de behandeltafel gaan liggen, werd er een redelijk kleine ‘eendenbek’ ingebracht en voelde ik inderdaad dat borsteltje. Dat was inderdaad geen fijn gevoel. Gelukkig was het snel voorbij en mocht ik mijn kleding weer aan doen. De assistent vertelde dat het mogelijk was dat ik wat bloed verloor.
Gewoon doen!
Al met al viel het wel mee. Het was meer dat het best ongemakkelijk was allemaal dan heel pijnlijk. Wel heb ik het de hele dag nog een beetje gevoeld. Het is toch een beetje beschadigd en dat voel je. De uitslag kan wel een week of 6 duren zei de assistent. Daar ben ik toch ook wel een beetje zenuwachtig voor. Hoe dan ook goed dat ze deze onderzoeken doen in Nederland. Leuk is het niet maar dat is kanker ook niet lijkt me. Voor alle informatie over het onderzoek kun je kijken op de site van het RIVM.
Leestip: 1 jaar burn-out
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.