Elke maand wil ik jullie even bijkletsen over mijn overspannenheid/burn-out-dinges. Voor jullie maar ook vooral voor mijzelf 🙂
Nog steeds een burn-out?
Wat duurt dit toch lang zeg. Ik was laatst ergens toen dacht ik bij mezelf: hier ben ik echt lang niet geweest. Maar de vorige keer dat ik er ben geweest had ik al wel een burn-out. Ja en ik noem het nu een burn-out, niet overspannen meer. Ik denk namelijk dat het gewoon een burn-out is. Ik heb het ook maar losgelaten hoe lang het duurt. Het zal ook wel. Misschien word ik wel nooit beter.. Zo voelt het soms wel.
Vooruitgang
Maar wat voel ik me al een stuk beter mensen. De echt slechte dagen, dat ik de hele dag op de bank lig, die heb ik niet meer. En op goede dagen voel ik me gewoon bijna weer normaal. Al ligt die man met de hamer wel om de hoek, en kan hij elk moment weer toe slaan. Gebeurt dat? Dan accepteer ik het maar. Ik schrap alles voor die dag zoveel mogelijk uit mijn agenda (niet dat er veel in staat hoor) en maak er maar een pyjamadagje van met Gijs. Het is gewoon nog erg kwetsbaar. Ik hoef maar een nacht slecht te slapen, een stressmoment te hebben of de hartkloppingen komen er alweer aan.
Werk
Ik werk nu 3 dagen van 3 uur, en dat gaat best oké. Nu moet ik zeggen dat ik ook amper wat doe hoor. Dingen op de computer, beetje voorbereiden, meer niet. Geeft me wel de kans om eens goed te kijken naar mijn werk. Want het onderwijs is gewoonweg een hectisch beroep. Misschien als ik een kantoorbaan had gehad dat ik al veel sneller weer echte werkzaamheden op zou kunnen pakken. In het onderwijs moet je gewoon constant op scherp staan. Je mag je aandacht niet even laten verslappen, je kan niet even uit het raam kijken of wegdromen. En ik denk mede daardoor het onderwijs wel stressvol is. Ondanks dat kan ik niet wachten tot ik echt weer beter ben en weer lekker met de kinderen te werken.
Cliché alarm!
Ondanks dat ik er nog lang niet ben weet ik dat ik hier sterker uit kom. Ik heb nu al zoveel geleerd. Ook over mijzelf. Zo ben ik er dus achter gekomen dat ik een introvert ben. Ik kan alleen opladen als ik alleen ben. Ik vind feestjes, vrienden en mensen niet vervelend ofzo maar ik krijg er geen energie van. En dat zijn dingen waar ik rekening mee moet houden. Ook als ik weer helemaal beter ben. Daarnaast krijg ik van mijn coach echt goede tips waar ik heel veel aan heb. Weet je, dit komt wel goed 🙂
Heel herkenbaar .denk om je zelf en praten geeft ruimte in je hoofd.blijf vooral doorgaan zo.👍