Komt ze weer hoor, met haar perfecte gezinnetje waar nóóit een kind vervelend is. Waar alles op rolletjes loopt en het altijd leuk en gezellig is. Whaha think again. Echt mensen. Wij hebben onze eigen problemen. Dingen die ik niet altijd deel omdat ze privé zijn, gedoe met kinderen die niet willen eten, en ellende met nachtelijke feestjes. Het laatste wat ik wil is het perfecte plaatje laten zien. Wat ik wel kan is grenzen stellen en toch positief opvoeden. En hoe ik dat doe wil ik best met jullie delen.
Huisregels
In mijn ogen draait een gezin het best als er ook grenzen zijn. Voor sommige kinderen kan het helpen om de regels vast te zetten. Als je kinderen betrekt bij het opstellen van regels dan zullen ze veel meer betrokken zijn. Natuurlijk kunnen jullie als ouders regels opstellen maar vraag ook eens aan de kinderen welke regels ze graag in huis zien? Misschien komen ze wel met hele leuke ideeën. Probeer het positief te formuleren. Dus niet ‘niet schoppen, slaan en bijten’ maar iets in de trant van ‘we zijn lief voor elkaars lichaam’. Bespreek ook met elkaar wat er gebeurt als de regels worden overtreden. Misschien kun je als gezin met elkaar een mooie poster maken met de afspraken die je op kunt hangen in huis?
Try this:
Niet rennen in huis –> In huis lopen we rustig
Niet schreeuwen en gillen –> Binnen gebruiken we onze gewone stem
Je moet elke dag je groente eten –> We eten onze groente om gezond en sterk te blijven
Niet door elkaar heen praten –> We luisteren naar elkaar
Geen frisdrank en chips door de week –> We zorgen goed voor ons lichaam
Consequent zijn
Inkoppertje dit hè. Maar zo belangrijk. Er zijn kinderen die constant de grenzen opzoeken. Die kinderen zijn toe aan houvast. En dat geef je ze door consequent te zijn. Als de regel is dat een kind elke dag om 16.00 uur op de tablet mag dan werkt het het best als dit ook elke dag zo is. Ook als een kind zeurt, ook als een kind er boos om wordt. 16.00 uur is 16.00 uur. Zodra jij hier een uitzondering op maakt is de grens verlegd en zijn er kinderen die daar niet mee om kunnen gaan. Ze hebben wat ze willen maar ze zijn in de war. Want nu mocht het opeens een uur eerder? Met als gevolg dat een kind meer en meer de grenzen opzoekt. Natuurlijk zijn er genoeg kinderen bij wie je best wel eens een uitzondering kunt maken maar niet alle kinderen kunnen hiertegen.
Hoe doe ik dit precies:
- Ik waarschuw mijn kind en leg uit waarom iets niet mag. ‘Ik wil niet dat je de bal afpakt. Je broertje is nu met de bal. Wil je de bal? Dan kun je er om vragen. Gebeurt het nog eens dan zet ik je op de gang.’ Ik probeer niet boos te worden maar wel duidelijk te blijven.
- Gebeurt het nog eens dan handel ik gelijk. Ik vertel mijn kind dat hij op de gang gaat en breng hem daar naar toe. Ik leg hem uit waarom hij daar naar toe moet. En laat hem een minuut of 4 op de gang zitten.
- Ik loop naar hem toe en leg uit wat er gebeurt. Ik zeg: ‘Jij zit op de gang omdat jij de bal van je broertje afpakte. Wil je de bal dan vraag je om de bal en pak je hem niet af. Ik wil dat je sorry zegt tegen je broertje.’
- Ik herhaal indien nodig. Mocht het nu gelijk nog een keer gebeuren dan herhaal ik het maar dan zonder waarschuwing.
Zie je kind
Ik ben geen gedragswetenschapper maar ik ben wel al 12,5 jaar juf. Eerst van kinderen met een ‘rugzakje’ daarna van groepen kinderen van de midden- en bovenbouw. En als ik 1 ding heb geleerd dan is dat wel dat een kind nooit zomaar vervelend is. Wat schuilt achter bepaald gedrag? En als een kind steeds een ander slaat dan kun je hem wel vertellen dat hij het niet mag doen maar hoe moet je kind dan wèl met zijn emoties omgaan. Leer hem tools om er mee om te gaan. En weet je wat in mijn ogen het best helpt? Aandacht. Aandacht voor het kind. Elke dag een moment alleen met je kind. En dan bedoel ik niet dat je samen met je kind tv gaat kijken maar ècht even aandacht met je kind. Iets doen wat het kind leuk vindt waardoor jullie band versterkt. Samen een boekje lezen, samen spelen of wandelen. Geloof me, dit gaat echt zijn vruchten afwerpen.
Choose your battles!
Luister naar je kind en beweeg mee met de stroom. Er zijn dagen dat ik zie dat ik soms een beetje met de stroom van mijn kind mee kan gaan. Dan laat ik hem dat ene filmpje even afkijken in plaats van te zeggen de tablet nu meteen uit moet. Dan laat ik hem even zijn ding doen in plaats van te eisen dat hij nu meteen bij mij komt ook al heb ik het al een keer gevraagd. Soms moet je maar een beetje met de stroom mee gaan. Natuurlijk moeten er geen grenzen overstreden worden maar ‘choose your battles’.
Dit artikel is geschreven in samenwerking met ‘mijn goede start ‘. Lees meer hierover in het artikel die ik eerder hierover heb geschreven.
