Liep ik een tijd geleden nog te verkondigen dat het mijn zoon niet uitmaakt wat hij draagt, zolang het hem maar niet belemmert in zijn bewegen, kan ik nu vertellen dat er een nieuwe fase is aangebroken. Meneer denkt dat hij de nieuwe Fred van Leer is en kiest dus tegenwoordig zelf met heel veel zorg zijn outfit uit.
Corona did it (again)
Het begon toen we allemaal Corona kregen. Voor de tijd legde ik ’s morgens kleren voor hem klaar en trok hij het gewoon aan. Maar nu gingen we samen naar boven om kleren uit te zoeken en ons daar aan te kleden. En ik heb hem compleet vrijgelaten in zijn keuzes. De ene dag liep hij in een gestreepte joggingbroek met blauw shirt en groene apenschoenen. De dag er na liep hij in zijn Minionsbroek, apentrui, wintersokken en strik. Ik moest er vooral om lachen. Met zorg werd de kleding uitgekozen en aangetrokken. Hij wist precies hoe hij het wel en niet wilde hebben. Hij had ook bedacht dat hij hele specifieke kleding wilde hebben. Zo moest deze moeder een onesie kopen van Cars die we uiteindelijk op Vinted vonden en een voetbalshirt van Adidas op Zalando. Soms kreeg ik aanwijzingen hoe het haar moest of wilde hij een pet op. En ik vond het prima. We kwamen toch niet buiten.
Win – Win
Maar nu het probleem. Nou ja, probleem. De kleuter wil nog steeds zelf zijn outfits kiezen. Het liefst gaat hij in een afgekloven joggingbroek, groene muts en gele laarzen naar school. Ondanks dat ik mijn kind echt wil aanmoedigen om zelf keuzes te maken in het leven, en ik ook ergens zoiets heb van, jouw lichaam, jouw keuzes gaan sommige outfitkeuzes wel heel erg ver. Gelukkig kunnen we elkaar een beetje tegemoet komen. Hij mag kiezen uit een aantal outfits maar ik kies ze uit. Ook ga ik even samen met hem shoppen voor wat leuke online setjes met joggingbroeken. En als we dan een thuisdagje hebben dan loopt meneer maar weer in zijn zelfgekozen outfits 😉 Ik zeg win-win.
Heb jij ook zo’n kind dat graag zelf zijn outfits kiest?
