Ik weet niet hoe, maar Luuk is alweer een maand oud. Ik vertel je hoe het gaat met ons.
Lekker mannetje
Ik kan er heel lang over praten maar eigenlijk gaat het gewoon hartstikke goed met ons. Luuk krijgt al lekkere dikke wangetjes, hij slaapt lekker, hij is tevreden en af en toe heeft hij een huilmomentje. Oftewel, het gaat zoals je mag verwachten. Wel verdikken we de voeding iets, Luuk had wel wat last van reflux. Sinds we dat hebben gedaan is hij een stuk tevredener. We genieten ontzettend van ons nieuwe gezinslid. Wat dat betreft vind ik een tweede kindje veel makkelijker. Je hebt al ervaring en maakt je niet gelijk zo’n zorgen. Je pakt het al snel weer op. Ook hebben we het geluk dat mijn man 6 weken verlof heeft. Dat is echt heerlijk en zo kunnen we toch een beetje de taken verdelen en kunnen we allebei redelijk wat slaap pakken.
Mijn herstel
Deze bevalling was zo anders dan de bevalling van Gijs. Bij Gijs is het uiteindelijk een keizersnede geworden. Dat herstel duurde gewoon best lang. Ik ben nog heel lang moe gebleven en het duurde lang voordat ik weer alles kon. Luuk is via de ‘normale weg’ geboren en dat is toch echt wel een groot verschil. De eerste weken was ik echt wel een wrak maar na een week of 2 lukte het mij om al redelijke stukken te lopen. Na 3 weken was ik er al voor een groot deel weer en haalde ik Gijs al met de fiets weer van school. Ook die buik van mij verdween als sneeuw voor de zon. Ik ben er nog niet helemaal, ik moet nog 1,5 kilo maar daar wordt aan gewerkt. Maar ik kan mijn oude kleren weer aan en dat is heerlijk!
Hard werken
Hoe prachtig ik het ook vind, die eerste maanden vind ik wel intens. Hoge pieken maar ook heel hard werken. De gebroken nachten die er uiteraard bij horen vind ik soms best zwaar. De krampjes die breken mijn moederhart. En ook het weinige tijd voor jezelf is even wennen. Ik weet gelukkig dat het tijdelijk is en dat er weer een moment komt dat we in een iets rustiger vaarwater komen. Dus probeer ik maar zoveel mogelijk te genieten van mijn kleine frummeltje.
