‘Mijn eerste zwangerschap en bevalling’ door Elke

Vandaag begint mijn nieuwe rubriek: ‘Mijn eerste zwangerschap & bevalling’ waarin elke week een mama vertelt over de eerste keer zwanger zijn en bevallen. Vandaag begin ik. Wel spannend hoor, vooral over mijn bevalling ben ik nog nooit heel open geweest.

 

 

Elke

Ik ben Elke Steenhuis en ben de ‘owner’ van elkeblogt.net Ik ben nu 3 jaar getrouwd met Jan en wij hebben samen een kindje Gijs. Ik werk 4 dagen in de week als juf en doe deze blog erbij vooral voor de hobby. Vandaag vertel ik over mijn eerste zwangerschap en bevalling.

 

Wanneer waren jullie klaar voor een eerste kindje?

We hadden het al helemaal uitgepland, we zouden gaan trouwen en dan zouden we voor een kindje gaan. Ik was 25 toen we er echt voor gingen.

 

Lukte het zwanger worden?

Op zich ging het zwanger worden heel snel, binnen een maand was ik zwanger maar daar ging wel van alles aan vooraf. Zo slikte ik 2 soorten medicijnen die ik absoluut niet mocht slikken bij een zwangerschapswens. Zo moest ik van 1 medicijn veranderen en het andere medicijn mocht ik helemaal niet meer slikken. Zo heb ik voordat we zwanger wilden worden wel 4 maand gerommeld met medicijnen. Toen dat goed zat gingen we ervoor en was ik meteen zwanger :O Nooit verwacht!

 

Hoe kwam je erachter dat je zwanger was en hoe heb je dat verteld in je omgeving?

Ik heb al een keertje uitgebreid verteld over mijn zwangerschap klik hier dus ik zal proberen niet in herhaling te vallen maar ik voelde me al een paar weken niet zo fit. Moe, zere rug, dat soort dingen. Ik dacht dat ik een griepje had ofzo maar ik bleek dus zwanger te zijn. Ik heb het gelijk aan mijn man verteld en binnen een paar weken aan onze ouders. Ik moet zeggen dat we het niet op een bijzondere manier deden, dat we überhaupt zwanger waren vond ik al spannend genoeg.

 

 

Hoe verliep je eerste zwangerschap?

De eerste zwangerschap verliep eigenlijk helemaal niet zo slecht. Wel was ik continu moe en deed mijn lichaam zeer. Ik had ijzertekort, zuurbranden, misselijk in het begin. Gewoon de ‘whole package’ maar niet in het extreme. Rond 30 weken kon ik het werken niet meer goed volhouden en ging ik 1 dag minder werken (ik werkte toen 5 dagen).

Wat vond je het leukste aan zwanger zijn?

Mijn buik, het getrappel en de aandacht van mensen. Ik vond het leuk als mensen dingen aan mij vroegen over de zwangerschap 🙂

 

Wat vond je het stomste aan zwanger zijn?

Al die rottige kwaaltjes. Ik vond mijn eerste zwangerschap helemaal niet zo geweldig. Zoals ik al zei was ik ontzettend moe.

 

 

Wist je het geslacht van je kindje?

Ja! Ik had gelijk al het voorgevoel dat het een jongen zou zijn. Dat gevoel was zo sterk dat ik voordat ik ook maar iets wist jongenskleren kocht.

Hoe keek je tegen de bevalling aan?

Eigenlijk was ik doodsbenauwd voor de bevalling maar ik realiseerde me heel goed dat dat kind er toch uit zou moeten. Ik probeerde er zo nuchter mogelijk mee om te gaan maar ik vond het doodeng!

 

Hoe begon je bevalling?

Mijn bevalling begon echt heel raar. Daar heb ik ook al een keer over geschreven klik hier. Maar in het kort komt het er op neer dat ik 2 nachten amper heb geslapen van de rugpijn voordat de bevalling begon. Een volger zei dat waarschijnlijk de baby op rugzenuwen duwde en dat het daarom zo zeer deed. Maar kun je het je voorstellen? Je slaapt 2 nachten niet van de pijn en dan moet je nog beginnen aan de bevalling. Not so fun..

 

Hoe ging de bevalling?

Na 2 helse nachten hadden we gelukkig een afspraak in het ziekenhuis. Ik was er helemaal klaar mee, het deed zo’n pijn. Gelukkig mochten we blijven en bleek dat de bevalling was begonnen. De eerste uren ging het eigenlijk wel. Onder de douche was best goed te doen maar het probleem was dat het niet opschoot. Iets van 4 uur naar het begin had ik nog maar 2 cm ontsluiting. Ik baalde en er werd besloten dat ik weeënopwekkers moest krijgen. Dat wilde ik wel maar dan wilde ik ook pijnbestrijding. Ik kreeg een pompje. Nou, en dat doen we dus nooit weer! Door dat pompje belandde ik een soort van diepe slaapachtige toestand waarin ik vergat adem te halen.. Ik was zo moe en door dat pompje werd ik nog vermoeider waardoor ik helemaal wegviel. Jan moest mij constant wakker maken. Achteraf gezien was dat echt een hele vreemde situatie. Het ziekenhuispersoneel vond dat blijkbaar heel normaal, geen idee. Misschien was het ook wel normaal maar voor Jan was het best eng. Oja en had ik al verteld dat ik nog steeds maar iets van 3 cm ontsluiting had?
Uren later had ik het gehad! Ik wilde een ruggenprik! Nou, dat mocht wel maar dan moest ik eerst iets van een half uur aan de CTG zonder pijnbestrijding maar wel met opwekkers. Toen had ik het niet meer! Het deed zo’n zeer! Ik kwam in een soort van weeënstorm die maar niet ophield. Ik vond het verschrikkelijk! Toen wilde ik bij wijze van zelf het kind er wel uitsnijden! En als het allemaal hielp? Maar ik had inmiddels nog maar iets van 4 cm ontsluiting. Ik wist even niet waar ik het moest zoeken.

 

 

Thank god de ruggenprik. Wat was dat ding geweldig. Eindelijk geen pijn meer. Vanaf toen ging het eigenlijk best gemoedelijk. Ik had geen pijn meer en zat een beetje de tijd uit. Omdat de ontsluiting nog steeds niet opschoot moesten de weeënopwekkers weer hoger. Daar bleek de baby niet goed tegen te kunnen. Op een gegeven moment kwamen er iets van 4 mensen aangerend omdat de hartslag te ver was gezakt.
Toen ook de ontsluiting uit bleef werd besloten mij een keizersnede te geven. Iets waar ik op dat moment geen moeite mee had. Die baby moest en zal er nu uit!

21 augustus 2015 is na een vreselijke nacht eindelijk Gijs Ottema geboren. We waren zo blij met dat mannetje en het was het allemaal waard <3