Toen ik doorhad dat ik zwanger was voelde ik het gelijk. Mijn hormonen gierden werkelijk waar door mijn lijf. En dat maakt mij nou niet persé een leuker mens.
Het monster komt..
Als eerste voelde ik de innesteling, een paar dagen later voelde ik het monster al in mij opborrelen. Geen schattig monster met krulletjes. Nee, dit monster was anders. Het monster wat om alles chagrijnig is, wat om alles moet huilen en wat supergeïrriteerd is. Het hormonster (afgeleid van hormoonmonster). Als ik ongesteld ben komt ie al even om de hoek kijken maar zodra ik zwanger ben neemt het mijn lichaam over. Ik ben veranderd in het hormonster.
ik = blij?
Ik kan me redelijk inhouden hoor. Maar vooral als ik moe ben of honger heb dan gaat het mis. Dan kan ik janken omdat mijn laatste stukje chocola is opgegeten of omdat Jan de stoel net een beetje scheef heeft gezet. Ja gezellig hier soms. Ik voel gewoon die hormonen letterlijk door mijn lijf gieren. Bij Gijs had ik precies hetzelfde. Kon ik me ook aan alles ergeren. Gelukkig weet ik dat het ook weer over gaat.
Het is oké
Ach het hoort er allemaal bij. Dat weet ik ook wel. En het is maar goed dat ze er zijn. Ze zorgen er namelijk voor dat de kleine baby veilig bij je blijft, je lichaam klaargemaakt wordt voor de bevalling en ze zorgen er voor dat de borstvoeding op gang komt. Daarnaast zijn ze nog belangrijk voor heel veel andere dingen in de zwangerschap. Oftewel, het is maar goed dat ze er zijn. En tot die tijd is het maar even afzien. En niet alleen door mij 😉
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.