Even afkloppen natuurlijk, maar het lijkt er op dat mijn tweede zwangerschap me makkelijker af gaat.
Niet altijd leuk
Eén van de redenen waarom we best lang hebben gewacht met een tweede kindje is dat ik op zag tegen een tweede zwangerschap. Niet dat ik ergens vreselijk veel last van had. Maar het was gewoon een opeenstapeling van allerlei dingen. Zo was ik 9 maanden lang hartstikke moe en sliep ik elke middag, ik had de gehele zwangerschap ontzettend last van mijn rug en schouders en was de eerste maanden kots en kotsmisselijk. Niet te vergelijken natuurlijk met vrouwen die echt ernstige complicaties hebben maar leuk was het niet.
Kom maar op
Toen we dan ook voor een tweede kindje gingen was ik klaar voor weer zo’n zwangerschap. Ik weet nog dat toen ik zwanger was van Gijs één van mijn eerste symptomen de rugpijn was. Nu bleef die rugpijn uit. En ook de verdere weken bleven wat kwaaltjes betreft rustig. Ja, ik was moe en ook misselijk maar voor de rest wel oké eigenlijk
Het gaat goed
Helemaal nu ik in het tweede trimester zit voel ik me eigenlijk best oké eigenlijk. Wat een verschil met de zwangerschap van Gijs. Misschien heeft het te maken met dat ik nu bij voorbaat wat extra ijzer slik in de vorm van Floradix? Daar kwam ik in mijn vorige zwangerschap pas laat achter hoe veel beter ik mij voelde. Of zal deze baby dan toch een meisje zijn? We gaan het zien 😉
Had jij ook van die verschillende zwangerschappen?
