Gewicht en zwangerschap. Je kunt er een boek over schrijven. De ene moeder komt maar een paar kilo aan en een andere moeder komt minimaal 30 kilo aan. En ik?
Zwanger
Door het stoppen met medicijnen was ik de laatste maanden wat aangekomen en daar baalde ik van. Ik was dus al een tijdje bezig met het afvallen, sporten en gezond eten. Maar het wilde niet echt lukken.
En toen was ik dus zwanger.
Ik had steeds enorme honger en dat sporten interesseerde me ook niet zoveel, sterker nog ik was constant doodmoe. Ik had wel wat anders te doen dan sporten.
Voor even liet ik me gaan. Ik had geen zin om me druk te maken om mijn gewicht. Ik stond ook niet op de weegschaal, het interesseerde me niets.
Misselijk!
En toen werd ik me toch een potje misselijk! Ik kon echt niks verdragen.
Alleen een klein beetje fruit en crackers wilde ook nog wel. Het dieptepunt was rond de Kerstdagen. Blegh! Ik was toen ongeveer 8 weken zwanger. Bij de gedachte aan een Kerstdiner hing ik al boven de pot.
Als Jan aan het koken was ging ik boven zitten, die geur kon ik echt niet verdragen.
Ik viel een klein beetje af maar het stelde niet veel voor.
Eten!!
Rond week 16 kwam mijn eetlust weer terug en was ik niet meer misselijk. Ik moet zeggen, ik at wel genoeg lekkers maar liet me niet helemaal gaan hoor. Droge worst was echt mijn “pregnancy-craving”. Ik kwam elke week ongeveer een halve kilo aan. Bij de verloskundige op de weegschaal vond ik ook steeds weer schrikken.
Met verlof
Met verlof ging ik heel bewust iets minder eten, nog steeds gezond maar gewoon iets minder. Ik was al ongeveer 14 kilo aangekomen en bedacht als dit zo door ging ik ongeveer 20 kilo aan zou komen. Dat vond ik een beetje te gek.
Toch ben ik in totaal 16 kilo aangekomen. Gelukkig was het grootste gedeelte er al snel weer af en ongeveer 5 maanden later had ik mijn oude gewicht weer terug. Maar die spijkerbroeken passen nog steeds niet :l.
En? Zeg eens eerlijk, hoeveel ben jij aangekomen?
Volg mij op Facebook en Instagram š
