Beetje jammer dat er een raar virus voor moet zijn die mijn leven iets fijner maakt.
Geen respect voor Corona
Voordat ik de hele mensheid over me heen krijg, ik vind het vreselijk dat de horeca en winkels dicht zijn. Dat de middenstand er (bijna) aan onderdoor vind ik echt verschrikkelijk. Tegenwoordig haal ik dus mijn brood bij de bakker, bestel ik online bij de plaatselijke speelgoedwinkel en maak ik reclame voor wie ongeveer maar wil. En laat ik het niet hebben over het virus zelf. Ook al hoor ik niet tot de risicogroep, ik ben er best bang voor. Helemaal voor dat gemuteerde monster. Ik ben dus ook zo’n braverik die zich maar al te graag aan de regels houd. Moet er niet aan denken dat ik het krijg en doorgeef aan mijn kinderen.
Hoera! Ik mag niks
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar de eerste lockdown voelde bijna als een verademing. De hele mensheid voelt zich depressief door alles wat ze niet meer mogen terwijl ik het heerlijk vond. Alles wat als een verplichting voelde, kon niet meer. We moesten zoveel mogelijk thuis blijven en dat was precies wat ik fijn vond. Normaal gesproken moet ik me altijd verantwoorden als ik thuis wil blijven. Nu kon het gewoon zonder gedoe en gezeur. Niet afspreken met vage kennissen onder het mom van ‘het moet zo af en toe’, niet terugkomen voor vergaderingen, niet naar de kijkavond van Gijs’ school. Gewoon lekker in de moestuin bezig, knutselen, spelen met Gijs en hele dagen Netflix. Precies wat ik fijn vind.
Rare wereld
Ik denk wel eens, misschien ben ik gewoon niet geschikt voor deze gehaaste wereld. Ik hoef niet het meest haalbare uit het leven te halen. Ik hoef geen top carrière, ik hoef niet alles mee te maken en ik hoef zeker niet de rijkste persoon op de wereld te worden. Doe mij maar een relaxed leventje zonder zorgen en stress. Ik vind het dus best een beetje jammer als ik er aan denk dat volgend jaar al die verplichtingen weer moeten. Dus ik geniet ik nog even voor hoe lang het duurt, zolang die Corona maar bij mij uit de buurt blijft.
Herkenbaar
Ik hoef ook niet het meest haalbare uit het leven te halen, geen top carrière, ik hoef ook niet alles mee te maken en ik hoef ook niet de rijkste persoon op de wereld te worden.
Ik heb ook graag een relaxed leven zonder stress. Maar ik mis wel de contacten met een groot deel van de familie die ik alleen met bepaalde gelegenheden zie zoals familiedag, de verjaardagen van opa en oma en met feestdagen. Ik mis het om spontaan bij mn ouders en schoonouders binnen te lopen zonder eerst te moeten checken of er al anderen zijn en we dan met te veel zouden zijn. Ik mis het dat ik de klas van mn kind niet zie, dat we geen kerst viering hadden, geen maand sluitingen en dat hij zn werkjes pas kan laten zien als het thema er op zit. Ik mis het dat wachten met mn kinderen op elke denkbare plek ingewikkeld is geworden omdat ik elke keer weer vergeet dat óveral het speelgoed is weggehaald. Ik mis het ook om te glimlachen in de supermarkt. En ik vind het ruk dat mn baby door bijna niemand gezien wordt. Dat ik afscheid moest nemen van opa door een raam. Dat we zorgen hebben gehad en nog hebben om familie leden en collega’s die ziek zijn geweest of nog zijn.
Wij zijn helemaal niet van die sociale dieren hier thuis. Maar ik wil gewoon met onze familie samen zijn. Ik wil met z’n alle kunnen eten of koffie drinken of een borrel. Ik mis alles juist vreselijk ondertussen. Ik wil niet met een mondkapje op bij de bso op een raam kloppen zodat ze zonder fatsoenlijke overdracht mn kind naar buiten kunnen zetten. En zo kan ik nog wel tig dingen opnoemen.
Dus ondanks dat ik ook niet overal bij hoef te zijn en geen grote doelen heb mis ik juist al die kleine kneuterige dingen.
Overigens wel heel fijn voor jou dat je het er wel prima doet!
. Doe mij maar een relaxed leventje zonder zorgen en stress. Ik vind het dus best een beetje jammer als ik er aan denk dat volgend jaar al die verplichtingen weer moeten.
Hahahahha mooi stukje zo denk ik er ook over. 😘