Nu er weer allerlei versoepelingen zijn voel ik de druk alweer. Feestjes, uitnodigingen en ‘gezelligheid’. Ik wil dat gewoon niet altijd meer. Maar hoe kies ik voor mijzelf zonder dat mensen boos worden of ik ze kwets?
Doei doei Corona
Laat ik beginnen met te vertellen hoe blij en dankbaar ik ben dat de wereld weer een beetje ‘normaal’ wordt. Nou ja normaal. De zeespiegel is hoger dan ooit, de rivieren ligt vol met plastic en we hebben extremer weer dan ooit. Maar ja, de mensheid lijkt wel weer een beetje normaal te doen. Ik gun iedereen zijn leven weer terug. Het leven hoe hij/zij het zelf in zou willen delen. Met feestjes, uitjes, visite, gezelligheid en meer. Maar ik gun ook mijzelf het leven wat ik zou willen leiden. En dat lijkt nogal een uitdaging.
Rust in de kop
Inmiddels weten de meeste mensen in mijn omgeving wel dat ik echt tijd voor mijzelf nodig heb om goed te kunnen functioneren. Feestjes, uit eten en dat soort dingen kosten mee gewoon vreselijk veel energie. Er zijn ook zeker wel labels op mij te plakken. Als ik naar een feestje ga dan moet ik de rest van de dag rusten zodat mijn hoofd dat een beetje trekt. Met een gezin, werk en een huishouden moet ik daar keuzes in maken. En dat vinden vooral anderen om mij heen lastig.
Help
De eerste uitnodigingen stromen alweer binnen en ik krijg het daar echt benauwd van. En niet persé omdat ik daar dan heen zou moeten maar vooral omdat ik weet dat ik heel veel mensen moet teleurstellen dat ik niet kom. Maar hoe kies ik voor mijzelf zonder dat ik anderen kwets? Het antwoord? Onmogelijke opgave. Er zijn mensen die dit niet begrijpen en dat ik vind dat eigenlijk gewoon lastig. Ik zou zo graag willen dat iedereen het zou begrijpen maar het is niet anders. En dat moet ik dan maar loslaten. Het is niet anders.
Keuzes
Dus het is voor mij altijd keuzes maken. Mijn hoofd kan maar een bepaalde hoeveelheid prikkels aan. En als ik werk, het gezin heb en het huishouden moet regelen dan is er gewoon niet veel meer over. Ja, ik zou ook willen dat het anders was. Ik ben soms echt jaloers op mensen die dit allemaal aankunnen. Maar de burn-out heeft er wel voor gezorgd dat ik mezelf nu dwing om het anders te doen. En ja, dan maak ik keuzes die niet iedereen begrijpt. Helaas!
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.
Toch knap dat je voor jezelf kiest. Als “oude “vrouw van 67, vind ik het nog steeds moeilijk om voor mezelf op te komen en ga vaak over mijn grenzen heen.
Ooit gedacht aan hoogsensitief?