Flauwvallen door stress, ik wist niet eens dat het mogelijk was. Inmiddels al een jaar of 7 geleden maar nog steeds denk ik er aan terug met bibbers. Het was ontzettend eng!
Terug in de tijd
Het was zo’n 7 jaar geleden. Ik woonde met Jan net een jaartje samen in een bovenwoninkje. Ik was een jaar of 23 en onze wereld staat net een dag of 4 volledig op zijn kop. De vader van Jan is extreem onverwacht overleden. Ik wil er voor Jan zijn, er moeten honderden dingen geregeld worden, er is heel veel stress en om zijn dood zijn honderden vragen. Ik slaap niet en ik eet niet. Voor Jan probeer ik me groot te houden maar de stress en spanning uit zich op een hele ongezonde manier. Ik word namelijk extreem angstig.
Even er uit
Vrienden nodigen ons uit om even een avondje langs te komen. Het is in de buurt en we gaan op de fiets. Jan doet wat drankjes volgens mij ben ik gewoon aan de cola. Het is laat, ik ben moe, ik wil naar huis. Ik ben echt helemaal gesloopt. Thuis wil ik graag nog even douchen. En ik praat met mijn man over alles wat er de afgelopen dagen is gebeurd. Onder de douche houd ik het niet meer. Ik begin te hyperventileren en ondertussen is Jan bij mij om mij te troosten. Ik begin me heel slap te voelen en ik vraag Jan of hij mij even vast wil houden. Dan wordt het zwart.
Dan wordt het zwart
Ik ga dood!!
Volgens Jan was dit het angstigste moment uit zijn leven. Ik lig naakt en nat in Jan’s armen met mijn ogen open. Ik reageer niet en Jan denkt oprecht dat ik dood ga. Paniek is volop aanwezig. Dit moment duurt hooguit een minuutje. Ik voel op dat moment helemaal niks. Jan probeert mij wakker te maken maar dit lukt niet. Het volgende wat ik voel is dat ik uit een gevoel van niks binnen een paar seconden naar een gevoel van grote stress ga. Ik word gillend wakker en weet niet waar ik ben, wat er is gebeurd en waarom ik daar op de grond lig. Jan legt mij op bed en heel langzaam komt alles terug. Ik ben alweer in paniek en voel het slappe gevoel steeds terug komen. Ik ben bang dat ik dood ga en zeg tegen Jan dat hij een ambulance moet bellen.
Flauwvallen door stress
Bij de huisartsenpost zeggen ze dat ze mij niet kunnen ophalen. Achteraf gezien logisch natuurlijk maar ik dacht serieus dat ik dood ging. Ik mag wel zelf langskomen maar Jan mag niet rijden door de drank en mijn ouders kan ik niet bereiken. Mijn schoonmoeder gelukkig wel. Eenmaal aangekomen blijkt dat ik ‘gewoon’ ben flauwgevallen van de stress. Ik krijg kalmeertabletten mee en het lukt eindelijk om te slapen. Achteraf gezien was het een ontzettend angstig moment. Ik wist totaal niet wat me overkwam en Jan en ik dachten serieus dat ik gewoon aan het dood gaan was. Gelukkig is flauwvallen door stress niet heel ernstig, helemaal niet als het gewoon éénmalig voorkomt. Eigenlijk zorgt flauwvallen er voor dat je lichaam even tot rust komt. Toch zal ik dit moment echt nooit vergeten. Meer persoonlijke verhalen lezen? (BRON)
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.
In m’n middelbare schooltijd had ik vooral HEEL erg last van deze dingen;
1. Elke dag gestrest zijn om alles en nog wat
2. Onzeker zijn (wat ik nu nog ben maar ik trek wel meer m’n mond open wanneer nodig is )
3. Ik wou andere die ik goed ken niet teleurstellen
4. Als ik miscommunicatie of ruzie had met wie dan ook voelde ik me daardoor ook gestrest
5. Huilde mezelf vaak in slaap
6. Flauwvallen doordat ik over iets gestrest was..
Toen ik een paar keer had meegemaakt dat ik door stress flauwviel was ik er niet mee naar de dokter gegaan MAAR ging ik op YOGA en dit had enorm geholpen t heeft me een stuk rustiger gemaakt MAAR als ik bijv om wat voor redenen dan ook in een stress situatie zou komen wát stressvol zoú zijn kan ik er zo weer last van hebben en ook al is dat dan eenmalig , flauwvallen is nou eenmaal doodeng !!!!, want ik werd er letterlijk beroerd door en zelfs zo dat ik wel is over m’n nek kon gaan of behoorlijk wit zag.
Ik had bij m’n ouders thuis wel is meegemaakt dat ik voor m’n moeder d’r neus flauwviel nou ze schrok zich helemaal wezenloos , en toen ik bijkwam ging ik nog is ff doodleuk over m’n nek ook!. M’n ouders mij helpen natuurlijk mja ik voelde me echt heel dom en schaamde me ook een beetje .
En ook als ik bijv buikgriep “heb opgelopen” en over m’n nek ga kan ik ook kans hebben op flauwvallen ook daarover vraag ik me af of dat wel zo normaal is…
Mja ik had vooral in m’n middelbare schooltijd last van flauwvallen, en dat kwam dan vooral door dat ik over alles gestrest was, ik wou iedereen letterlijk iedereen te vriend houden dus kon er totaal niet mee omgaan als ik met andere ruzie of miscomminucatie had , ik was een bangerik , vreselijk onzeker , en NOEM MAAR OP!!!. Toen ik later naar speciaal onderwijs ging had ik dat niet meer zo…
Mja ben vroeger ook gepest geweest dus dat maakte me behoorlijk onzeker , en niet alleen op school werd ik gepest nee ook in de buurt werd ik gepest , ik was in m’n middelbare schooltijd ook naar een psycholoog gegaan vanwege negatieve gedachtes en gevoelens, heeft geholpen maar daarna volgde ik therapie om 1. Over zingen zekerder te worden , en 2. Om te durven dansen op feestjes, die onzekerheden heb ik overwonnen, en nu volg ik therapie om over andere dingen zekerder te willen worden, positiever te willen worden, en weerbaarder te willen worden, die therapie die ik nu volg bevalt enorm goed.
Mja wat jij hebt meegemaakt vind ik ontzettend naar voor je🥺🥺🥺