In mijn rubriek ‘Mijn eerste zwangerschap & bevalling’ vertelt elke week een mama over de eerste keer zwanger zijn en bevallen. Vandaag is het de beurt aan Semra. Ze wilden al erg lang een kindje maar zelfs met IUI en IVF mocht dat niet lukken. Uiteindelijk hebben ze toch een kindje mogen krijgen.

Semra

Ik ben Semra Matenaar, ik ben 27 jaar en ben huismoeder. Ik heb een partner en samen wonen wij in Emmen.

Wanneer waren jullie klaar voor een eerste kindje?
8 Jaar geleden was ik 20 jaar en toen waren wij al klaar voor een kindje. Het is jong maar wij wilden het erg graag.

Lukte het zwanger worden?
Nee het heeft hier een gehele poos geduurd, naar 3 jaar proberen bij de huisarts geweest die heeft ons door gestuurd naar de gynaecoloog, beide hebben wij controles gehad en alles was zowel bij mij als mijn partner in orde, we zijn toen ook gestart met IUI naar 6 behandeling nog niet gelukt, toen over gestapt naar ivf behandeling, ook dat mocht naar 6 x nog niet baten, toen besluit genomen het op zijn beloop te laten en te zien wat de tijd zal doen uitbrengen, dec 2015 besloten toch voor onze laatste 3 kansen te gaan door meerdere embryo’s terug te laten plaatsten, in januari kon ik weer terecht bij onze gynaecoloog maar door drukte afspraak vergeten, en wonder bij wonder in februari 2016 spontaan zwanger geraakt,

Hoe ging dat?
Haha leuk deze vraag hier heel apart, onze relatie stond best onder druk, even besluit genomen poosje rust te nemen en ben toen week bij mijn moeder geweest, en heb 1 nacht (blijkbaar in vruchtbare periode) thuis geslapen.

Hoe kwam je erachter dat je zwanger was?
Zelf zijn we er achter gekomen 22-02-2016, het verteld als eerst aan mijn buurvrouw zei was ook op dat moment zwanger 2 maand, en mijn moeder want ik geloofde niet dat ik zwanger was dus met haar nog een test gekocht en die zei ook dat zwanger was, daarnaast naar de huisarts geweest en ook test laten doen in het ziekenhuis, Jah wel hoor ik was dik zwanger.

Hoe verliep je eerste zwangerschap?
Vrij relaxt best wel, in het begin moe moe en nog eens moe verder weinig last later rond 6de maand toch bekken stabiliteit gekregen wat toch wel zwaar werd, ben klein meisje en droeg nog al wat gewicht mee mijn lichaam was daar niet helemaal op gebouwd, in totaal 24 kilo aangekomen.

Waar had je veel last van in je zwangerschap?
Bekken stabiliteit

Werkte je de hele zwangerschap door?

Ik werkte niet, maar deed zelf zoveel mogelijk nog zoals huishouden en dergelijke.

Wat vond je het leukste aan zwanger zijn?
Het  mogen dragen van een wondertje in mijn buik, het bewegen van van mijn dochtertje.

Wat vond je het stomste aan zwanger zijn?
Vrij weinig maar ik denk toch wel de bekkeninstabiliteit.

Wist je het geslacht van je kindje?
Mijn gevoel zei direct al dat we een meisje zouden krijgen en ja wel hoor gelijk gehad, we kregen een dochtertje.

Hoe keek je tegen de bevalling aan?

Rustig, dacht lekker op me af laten komen,

De bevalling
Ik liep al een tijdje met wat rugweeen rond, met 37 weken heb ik gevraagd om mij in te leiden gezien het erg zwaar werd voor mijzelf. Het liefst moest ik het nog even uit houden tot eind 38 weken. Blegh! Vreselijk vond ik dat. Eindelijk mocht ik naar de gynaecoloog toe voor gesprek van inleiding, eenmaal daar waren de weeën op zondagmiddag al begonnen, bij de gynaecoloog bleek dat ik al 2 cm ontsluiting had. Hij heeft toen gezegd dat als het vruchtwater niet die nacht zou breken hij het de volgende dag zelf zou doen. Dat was niet nodig want diezelfde nacht brak het nog. Ik ben snel mijn bed uitgesprongen en ben naar de douche gestrompeld. Ik heb daar staan schreeuwen van de pijn en kon alleen maar zeggen dat ze eruit moest waar door mijn man ook in paniek raakte. Hij heeft gelijk het ziekenhuis gebeld en toen konden we gelijk komen. Mijn man heeft mij aangekleed en we zijn naar de auto gegaan. De weg in de auto kan ik amper herinneren. Ik heb heel raar in de stoel gezeten omdat de leuning niet naar achter kreeg, eenmaal bij hoofdingang heeft mijn man mij in rolstoel gezet en de auto weg gezet en naar de verloskamers gebracht eenmaal daar bleek ik 10cm ontsluiting te hebben en kon ik gelijk gaan persen. Al heel snel had ik mijn lieve dochter Dylana in mijn armen.

Bedankt voor je verhaal Semra! Meer bevallingsverhalen lezen? Klik dan hier.