‘Mijn eerste zwangerschap en bevalling’ door Kelly

n mijn rubriek ‘Mijn eerste zwangerschap & bevalling’ vertelt elke week een mama over de eerste keer zwanger zijn en bevallen. Vandaag is het de beurt aan Kelly. Kelly wilde graag in het ziekenhuis bevallen maar dat plannetje ging niet door. 

Wie ben ik? 

Mijn naam is Kelly Janssen. Ik ben 23 jaar oud, verloofd met Sander en wij wonen in Sint-Hubert ( Noord-Brabant). Ik ben werkzaam bij de Petsplace/Boerenbond waar ik te vinden ben op de dierenafdeling. Verder kun je me op instagram vinden als Huisjeboompjebaby2017. Hier plaats ik dagelijks kiekjes en laat ik weten wanneer er een nieuwe blog online is. Verder is mijn leven behoorlijk veranderd. Logisch ook maar wel even wennen. Zo loop je namelijk niet meer even gauw de deur uit voor een boodschapje of om met de hond te wandelen. Even wennen maar wel heel erg leuk!

Wanneer waren jullie klaar voor een eerste kindje?  

In de zomervakantie van 2015 besloten wij ervoor te willen gaan. Ik was toen 22 jaar. Sommige zullen dit misschien veel te jong vinden maar wij wouden dit graag zo.

Lukte het zwanger worden? 

Ja dit lukte. Na 6 maanden was ik ‘eindelijk’ zwanger. Heel vlug ik weet het, maar als je eenmaal begint wil je ook meteen zwanger zijn. Helaas kwamen we er bij de eerste echo, ik was toen 9 weken zwanger, achter dat het niet goed was. Mijn vruchtzakje was helemaal leeg. Het kindje is niet gegroeid dus. Hieruit konden we dan ook opmaken dat ik nog een miskraam ging krijgen. Heel heftig proces, maar we besloten wel om door te gaan. Na weer 6 maanden raakte ik zwanger, dit keer was alles gelukkig helemaal goed!

Hoe kwam je erachter dat je zwanger was en hoe heb je dat verteld in je omgeving?

Ik kreeg pijnlijke borsten. Die herkende ik nog van de vorige keer. Meteen ben ik gaan testen en ja hoor. Hartstikke zwanger! YES! Ik heb toen een boekje met ik word papa + de test ingepakt voor mijn vriend. Helemaal door het dolle heen samen! Daarna hebben we onze ouders en broers/zussen + beste vrienden ingelicht. Die maand erna ( 29 september) was ik jarig en besloten we het aan de familie te vertellen. Iedereen helemaal enthousiast! Ze hebben nog 2 weken hun mond kunnen houden om ons het nieuws zelf te laten vertellen. Ik ging toen namelijk op vriendinnenweekend. Ik wou het ze liever persoonlijk vertellen in plaats van een onpersoonlijk appje te versturen. Ik was toen inmiddels 14 weken. Eenmaal verteld hebben we het ook meteen op Facebook en Instagram gezet. Het hoge woord was eruit!

Hoe verliep je eerste zwangerschap? 

Op zich verliep alles heel goed. Wel had ik bij de 14 weken ontzettende pijn in mijn rug. Ik ben hier toen ook voor naar de fysiotherapie gegaan. Tot de 29ste week heb ik het vol kunnen houden met werken. Toen ben ik compleet ingestort. Ik kon niet meer, mijn rug kon niet meer. Op het werk vonden ze dit zo niet langer gaan en besloten dat ik moest stoppen en rusten. Huilend ben ik gegaan maar wel wetende dat dit het beste zou zijn. Ik heb week in week uit héél erg veel plat gelegen door de pijn. Ik was dan ook vaak chagrijnig omdat ik niet rond kon. Complimenten voor manlief die alles aan heeft moeten horen haha.

Wat vond je het leukste aan zwanger zijn?

Dat heerlijke getrappel en gedraai in mijn buik. Ik vond het zó bijzonder hoe dat kleine mannetje daarbinnen reageerde op mijn handen! Dat mis ik ook écht aan het zwanger zijn!

Wat vond je het stomste aan zwanger zijn?

De constante pijn in mijn rug. Dit maakte dat ik het zwanger zijn al heel vroeg beu was, terwijl ik van zijn getrappel zo erg kon genieten.

Wist je het geslacht van je kindje?

Ja, wij hebben altijd gezegd dat als we ooit, mocht het ons gegeven zijn zwanger raken, wij het geslacht wilden weten. Waarom? Puur omdat het ons praktisch leek qua inkopen. Ik heb de babykamer wel héél neutraal gehouden. Mocht er ooit nog een 2de kindje gegeven zijn, dit altijd in dit kamertje kan slapen. Verder vind ik persoonlijk de unisex kleertjes gewoon niet heel leuk. Ik wou óf jongens of meisjes kleren. Precies ook voor het eerste setje, dit moest gewoon perfect zijn. En achteraf nooit geen spijt gehad dat we het wisten.

Hoe keek je tegen de bevalling aan? 

Heel nuchter. Ik was totaal niet bang omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Ja oke pijn, maar wat voor een pijn? Niemand die dat je uit kan leggen. Het enige waar ik wel met gruwel op keek was een ruggenprik, dus automatisch ook een keizersnee, en een knip! Dat waren de dingen waar ik wél bang voor was. Achteraf helemaal niet nodig geweest!

Hoe begon je bevalling?

s ’Morgens om 10 uur ben ik bij de verloskundige op controle geweest. Alles was prima en ik mocht, mits ik dit wou, gestript worden. Natuurlijk stond ik hiervoor open want ik was klaar met de pijn in mijn rug. Hoe eerder hij kwam hoe beter! Na een beetje voelen bleek ik al 3 cm ontsluiting te hebben! Meteen heeft ze me gestript ( wat ik geen pijn vond doen). Ik ben bij de verloskundige met menstruatieachtige krampen naar huis gegaan. Dit is zo de hele dag aangehouden.

Om 6 uur kreeg ik wat meer en heftigere krampjes, maar tot nu toe goed te doen. Om 8 uur werden ze heftiger. Ik heb toen de verloskundige gebeld en ik moest nog even aanzien omdat dit voorweeën zouden zijn. Om 21.30 hield ik het niet meer, maar omdat ik volgens de verloskundige nog in de voorweeën zat en dit zo’n 2 uur moest duren, nog niet gebeld. Om 21.50 heb ik Sander laten bellen omdat ik persdrang kreeg. De verloskundige is meteen gekomen. Om 22.15 is zei gearriveerd en toen bleek ik al 8 cm te hebben. Mijn vliezen waren niet gebroken. Dit heeft ze ter plekke handmatige met een naald ( soort breinaald) gedaan. Toen ging het nog vlugger. Iets voor 23.00 mocht ik beginnen met persen. Na 26 minuten, om 23.16 uur was daar zonder enige complicaties onze kerngezonde zoon Wout.

Ik heb geen pijnstilling gehad. Ik heb wel gezegd dat ik het echt wel begrijp dat mensen een ruggenprik nemen. Ik heb in een weeënstorm gezeten, maar bij mij ging alles zó ontzettend vlug dat ik eigenlijk ook geen keus gehad heb. Sander was tijdens de bevalling heel erg rustig. Hij was rustig naar mij toe en fluisterde steeds hoe goed ik het deed, en hoe trots hij wel niet was. Zo lief!

 

Na een zwangerschap van 39 weken en 5 dagen is Wout thuis geboren, wij wilden eigenlijk in het ziekenhuis, maar omdat mijn bevalling zo ontzettend snel ging is dit niet gelukt. Wout is om 23.16 uur geboren.