Is het iets wat hardop gezegd mag worden? Soms is de combinatie werken en mama zijn best een beetje lastig.
Working mom
Ik weet ook niet waarom het soms pittig voelt, misschien heeft mijn burn-out er iets mee te maken. En als alles op rolletjes loopt dan is er niet zoveel aan de hand. Maar op momenten dat ik weet dat mijn kind me nodig heeft en ik moet werken voelt het alsof ik hem alleen teleurstel. Toen Gijs laatst voor het eerst naar school ging of hij vorige week zei: ‘Nee, niet werken mama.’ Dan voel ik me echt een hele slechte moeder. En ja, het voelt soms alsof mijn gezin aan de ene kant staat en mijn werk aan de andere kant en ik hoe dan ook iemand teleurstel.
Ga dan minder werken!
Ik hoor je denken, ga dan minder werken. Helaas is het niet zo simpel. Als eerste omdat ik mijn werk gewoon heel erg leuk vind om te doen. Ik weet dat ik diep ongelukkig word van fulltime huismama zijn. Ik wil ook gewoon graag geld verdienen en financieel zelfstandig kunnen zijn. Daarnaast heb ik sinds Gijs al voor een dag ontslag genomen en een middag ouderschapsverlof aangevraagd. Oftewel, ik werk ‘nog maar’ 24 uur waarvan de meeste uren onder schooltijd van Gijs.
Hoort er bij?
Blijkbaar hoort dit gevoel gewoon bij moeder zijn. Ik hoor namelijk meerdere moeders erover. Wij hebben gewoonweg veel ballen hoog te houden en je kunt je kind gewoonweg niet altijd alles bieden wat hij/zij nodig heeft. En met dat schuldgevoel moeten wij moeders (en misschien ook wel vaders) leren leven. Want 1 ding wil elke ouder, het beste voor zijn kind.
