Ik hou van baby’s en vooral die van mij maar ik ben toch ook wel heel erg blij dat hij langzaam wat groter wordt.
Liefde voor de beeb
Laat ik me eerst maar eens even indekken voordat de kinderbescherming wordt gebeld. Ik hou van mijn baby. Ècht! Er is niks meer in de wereld waar ik van hou dan van mijn kinderen. Trust me. Maar je bent de HELE dag druk met het zorgen voor, vooral de baby. En dat is gewoon niet altijd mijn hobby. Een gemiddelde dag ziet er als volgt uit:
- Fles
- Spelen
- Bad of wassen en kleren aan
- Fruit maken en geven
- Slaapje
- Broodje eten
- Slapen
- Fles
- Spelen
- Hapje maken + eten
- Spelen
- Pyjama aan
- Fles
- Naar bed
Ik hoor je denken. Dat ziet er relaxed uit? Hij slaapt veel toch? Kun je lekker op de bank zitten met een kopje koffie toch? Nou niet echt. Want in de ‘vrije tijd’ doe ik natuurlijk de was, ruim ik op, stofzuigen en eten koken. O ja, en ik heb ook nog een ander kind die kleren aan moet, eten en drinken moet hebben, een boekje moet lezen, onder de douche moet en een spelletje moet spelen. En ja, dat vind ik dus best veel. Vooral omdat er gewoon zo ongeveer 0 tijd voor mezelf overblijft. En ik mag zo graag dingen voor mijzelf doen.
Sleur
Het is gewoon elke dag hetzelfde liedje, Elke dag weer die vieze broeken, elke dag weer die volle wasmand, elke dag weer een zooi in het huis. Ik ben hier gewoon niet voor gemaakt denk ik. En het is echt niet dat ik er niet van geniet. Ik vind mijn kinderen heerlijk en geweldig. Maar dat constant ‘zorgen’, dat is gewoon niet mijn ding. Ik zou echt geen huismoeder kunnen zijn. Voor mij zit daar te weinig uitdaging in. En blijkbaar heb ik dat toch een beetje nodig. Zo ben ik dus best blij dat ik werk en een blog heb. Daar kan ik mijn ei kwijt zodat ik thuis weer kan zorgen voor mijn lieve mannetjes. En ondertussen proberen we gigantisch te genieten. Want o wat gaat het hard!
