“Roze is voor meisjes.”

Vrije geesten

Wat heerlijk vond ik het, zo’n kleuter met nog zo’n onbesmette geest. Het kleutertje was dan ook ontzettend blij dat ik laatst met een racemotor van ‘Hello Kitty’ aankwam. “Supercool”, riep hij uit. Voor een paar euro gekocht via Marktplaats. Niet dat ik hem opdrong om roze mooi te vinden maar ik wilde hem het zeker niet ontzeggen. Toen hij dan ook een tijd geleden tussen een roze ‘Skye’ of blauwe ‘Chase’ onesie van Paw Patrol mocht kiezen, was het ook helemaal prima dat hij in de roze onesie in huis liep. Hij had geheel de vrije keus.

Roze is voor meisjes

Toen ik van de week vertelde dat roze mijn lievelingskleur was kreeg ik dan ook als reactie: “Ja, want roze is voor meisjes. En mama is een meisje.” Ik was best verbaasd, hoe komt hij daar nou weer bij? “Wie zegt dat tegen jou?” Dat kon hij mij niet echt vertellen. Ik kon natuurlijk wel bedenken dat hij dat ergens op school had opgepikt, zo werkt dat nou eenmaal. “Maar Gijs, roze is toch mooi voor iedereen? Voor jongens en voor meisjes?” Denk maar niet dat ik dat er bij hem in kreeg. Het was duidelijk, zijn kleine geestje is besmet. Roze is blijkbaar voor meisjes.

Geen roze meer

En dus staat de roze motor in de tuin weg te kwijnen, ligt de roze onesie achter in de kast en hoef ik geen roze potlood meer aan te wijzen. Want ja, roze is echt niet meer voor Gijs. Roze is vanaf nu voor meisjes!