Waarom co-sleeping?

Co-sleeping lijkt populairder dan ooit. Maar waarom co-sleeping? Heeft het voordelen? Is het gevaarlijk? Ik vertel je alles wat je moet weten over co-sleeping.

Waarom co-sleeping?

Co-wattes?

Co-sleeping is het samen slapen van ouders en kinderen in hetzelfde bed of op dezelfde kamer. Er zijn hele makkelijke aanschuifbedjes te koop. Maar ik heb ook wel eens gehoord dat mensen gewoon 2 boxprings kopen en die aan elkaar schuiven als een soort familiebed, gezellig toch? 

Debra: Bij de eerste was het eigenlijk per ongeluk de vorige bewoners hadden een toog tussen de slaapkamers gemaakt dus had hij een eigen kamer in onze kamer.  Super gezellig iedere morgen als hij op stond zag hij ons en riep ons met een grote lach op zijn gezicht. De jongste slaapt bij ons, zijn ledikant staat aan ons bed. Met borstvoeding super handig omdat je alleen je armen hoeft uit te steken. Hij slaapt het eerste gedeelte altijd even in zijn eigen ledikant daar omdat ik het eng vind dat hij uit bed kan vallen. Na de voeding gaat hij altijd tussen ons in. Het voordeel is vooral nu hij groter wordt dat hij zichzelf kan aanleggen en ik bijna altijd door kan slapen. En ik vind het heel erg prettig omdat ik ze zo altijd dichtbij heb en ik ze in de gaten kan houden. Ze zijn nog zo klein en zo graag bij mama. Ik geniet er van zo lang het kan.

Waarom co-sleeping?

Volgens de site van “oei ik groei” zitten er veel voordelen aan. Zo heeft de baby minder stress, voelt de baby zich meer geborgen en voelt de baby zich veiliger als hij samen slaapt met zijn papa of mama. Je kunt je er misschien wel iets bij voorstellen. Je baby’tje is net op de wereld, probeert de wereld te begrijpen en de ouders leggen hem ’s nachts alleen in bedje. Ik moet zelf al bijna huilen als ik er aan denk.

Rachel: De eerste maand heeft ons kindje bij ons geslapen omdat hij reflux had dus ik heb veel nachten met hem op de borst gelegen. Daarna hebben we een co-sleeper gekocht die je schuin kon zetten zodat hij geen zuur omhoog kreeg of in ieder geval zo weinig mogelijk. We hebben gekozen voor co-sleeping omdat we er van overtuigd zijn dat een baby zich dan meer geborgen voelt als hij de ademhaling hoort en de geur van z’n moeder ruikt. Af en toe slaapt hij ook nog bij ons als hij onrustig is. Als hij bij ons ligt is hij gelijk rustig en slaapt hij gelijk verder.

Gevaarlijk?

Het klinkt gevaarlijk toch? Je baby en jij in hetzelfde bed? Je moet je maar omdraaien en op een klein babyhoofdje gaan liggen of per ongeluk de baby laten stikken door er een deken over te gooien. Maar volgens bovengenoemde site is dit niet het geval mits je het veilig doet. Denk aan: niet drinken, roken, geen huisdieren in bed nemen etc. Gewoon logisch nadenken dus.

Lianne: Omdat ik borstvoeding wou geven hebben wij tijdens de zwangerschap al een co-sleeper aangeschaft zodat ik er niet uit hoefde voor de nachtvoedingen. Hier zag ik tegenop ivm bekkeninstabiliteit. Het was de bedoeling dat hij ongeveer een half jaar bij ons op de kamer bleef en dan naar zijn eigen kamertje zou gaan. In de praktijk gaat het anders. Nu met 19 maand slapen we nog steeds samen. Niet alleen vanwege de nachtvoedingen maar ook omdat zoontje behoefte heeft aan mijn nabijheid. Soms is een aanraking voldoende en kan hij verder slapen zonder in paniek wakker te schieten omdat mama niet in de buurt is. Ik ben voorstander van kijken naar wat je kindje nodig heeft. Dus ook in de nacht. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt de “goedbedoelde” adviezen (ook van artsen helaas) van een slaap training gaat volgen. Ook slaap ik zelf veel makkelijker verder als dat ik mijn bed uit moet en dus klaarwakker word. Eigenlijk best tegenstrijdig: In deze maatschappij word ervan uit gegaan dat een kindje op een eigen kamertje ligt. Naarmate ze ouder worden hoor je iedereen zeggen “geniet er van, ze zijn zo groot”. Dus waarom niet gewoon lekker samen slapen om zoveel mogelijk van je kroost te genieten?!

Leestip: Waar ik mij soms een heel klein beetje voor schaam

Mijn ervaring

Wij wilden graag de eerste tijd Gijs bij ons op de kamer hebben. Dus wel in een apart wiegje maar wel veilig bij ons in de buurt. Nou dat was me wat. Gijs werd wakker als wij naar bed gingen en ik kon niet slapen van elk zuchtje of kikje wat Gijs gaf. Dat werd niks dus! Na een maand hebben we Gijs op zijn eigen kamer laten slapen en dit was voor beide partijen beter. 

Dat betekent niet dat Gijs nooit bij ons in bed ligt. Het was regelmatig dat als Gijs niet wilde slapen dat Jan Gijs ophaalde en bij ons ik bed legde. Vaak sliep Gijs goed en wij konden ook nog even slapen. Voor ons werkte dit goed.

 En is het iets voor jou dat co-sleeping?