Sommige mensen hebben er nogal moeite mee. Ik ben niet zo’n mens.
Janken bij de box
Ik volg de één na de andere blogmoeder die zo af en toe allemaal hetzelfde plaatsen. Met tranen over de wangen zetten ze hun geliefde ledikantje op marktplaats. En ik snap dat gewoon niet. Ik heb dat juist helemaal niet. Als er iemand is in ons huis die de spullen met veel plezier op Marktplaats of Vinted zet dan ben ik het wel. Sterker nog, ik heb mijn man eindelijk overgehaald om die ‘sta-in-de-weg-box’ weg te verkopen. En hij is weg! Met een dikke glimlach op mijn gezicht deed ik dat ding de deur uit. Was ik misschien iets tè blij?
Ben ik een babyhater?
Nee ik ben absoluut geen babyhater. Ik verwonder mij ontzettend over die kleine wezentjes. Ze zijn zo puur en wonderlijk. Maar ze zijn ook eng. Ze zijn zo ontzettend kwetsbaar. En ze zijn ontzettend onvoorspelbaar. Ze kunnen huilen zonder dat je enig idee hebt wat er aan de hand is. Zonder reden willen ze opeens geen fles meer. Ze slapen voor geen meter, de huidjes zijn zo kwetsbaar, voordat je het weet hebben ze het te koud of te warm. Ik vind het doodeng. Ik sta constant op scherp. En ik ga eerlijk zeggen dat ik het leuker vindt als ze groter worden. Vanaf een half jaar kun je goed contact met ze maken en hoe ouder ze worden hoe leuker. Ik kan niet wachten om met Luuk te knutselen, spelletjes te spelen en te gaan wandelen.
Het is goed zo
Naast dat hebben wij gewoon geen kinderwens meer. Luuk is een aanwinst voor ons gezin. Ons engeltje <3 Maar geen baby meer voor ons. We zijn compleet en gelukkig met elkaar. Het is klaar met de baby’s. ‘The gates are closed’ Ik ben blij dat we het eerste jaar er bijna op hebben zitten. Yeah! We survived! Ik mis ook niks aan het zwanger zijn. En zo’n bevalling is ook niet persé iets wat ik nog een keer zou willen doen. Hopelijk komen we in wat rustiger vaarwater en is er in de toekomst iets meer tijd voor mijzelf en mijn hobby’s. Dus doei kinderwagen, babypakjes en box, tot nooit meer ziens!! We gaan je zeker niet missen!
Heel herkenbaar! Met liefde kijk ik terug op alle foto’s waarbij ik mijn dochter in de draagzak draag, eigenwijs zichzelf klem kruipt en andere ‘baby-zooi’. Van het weekend een foto gemaakt van haar babymuur voordat de grijze verf eroverheen ging. Weer een mooie herinnering vastgelegd en wég ermee. Ik ben zó blij dat mijn baby nu 5 jaar is. Heerlijk! Geen baby’s meer voor mij.