Baby’s zijn best een beetje saai

Zo lief, zo klein maar ook zo vreselijk saai!

Hello baby

Ik weet nog dat Gijs geboren was en we na een week of 5 in een redelijk ritme zaten. Jan ging aan het werk en ik? Ik zat thuis, met Gijs, de hele dag. Voordat ik weer allemaal berichtjes krijg van de moederclub. Ik hield zoveel van hem. Ik vond hem geweldig! Heerlijk om voor dat kleine mensje te zorgen maar ik verveelde me te pletter! Een baby vond ik namelijk ontzettend saai. Laten we wel wezen? Er gebeurt gewoon niet zoveel. Slapen, huilen en poepen. Meer doen ze gewoonweg niet.

Waar is de lol?

Vraag me niet wat ik had verwacht. Ik weet het niet precies. In ieder geval iets met meer spanning ofzo. Elke dag was hetzelfde. Natuurlijk ging ik wel even met baby Gijs lopen of naar de winkel maar op een gegeven moment heb je dat ook wel gezien. Ik wilde leuke dingen met hem doen. Naar de speeltuin, een boekje lezen of spelen. Maar ik begreep ook wel dat dat nog even duurde.

Ik ga er op uit

Op een gegeven moment was ik er zo klaar mee dat ik naar dingen zocht die ik met baby Gijs kon doen. Zo ging ik met hem naar babymassage en sprak ik met ‘lotgenootjes’ af. Ook begon ik in die tijd te bloggen. Eerst nog niet voor mijzelf hoor, dat kwam pas later. In die tijd leerde ik echt veel over mijzelf. Ik keek ook echt uit naar het moment dat ik werk kon. Nee, thuisblijfmoeder zijn was echt niks voor mij.

Vond jij het ook zo ‘saai’ of kon jij er juist enorm van genieten.