Keizersnede, hoe ging dat bij mij?

Gelukkig had ik op de zwangerschapscursus al het een en ander geleerd over een keizersnede want ik had nooit verwacht dat ik mijn bevalling zo zou eindigen.

Om half 10 ’s ochtends had ik een afspraak in het ziekenhuis, ik mocht gelijk blijven want de bevalling was begonnen. Dat die gigantische rugpijn weeën waren had ik die ochtend nog niet bedacht. Wat was ik blij dat het was begonnen. Ik liep al 10 dagen “overtijd” en was er klaar mee. De hele dag heb ik in de weeën gezeten en het ergste was, het had bijna geen resultaat. Dus zonder verder in detail te treden over die dag werd rond middernacht besloten dat ik een keizersnede zou krijgen. Op dat moment vond ik dat helemaal prima, ik was er helemaal klaar mee.

Leestip: mijn eerste zwangerschap en bevalling

De keizersnede

Er was gelukkig geen spoedkeizersnede nodig, daarom ging alles vanaf toen vrij rustig en relaxed. Eigenlijk was de sfeer wel goed, ik voelde toch niks meer door die ruggenprik en hoefde niet onder volledige narcose. Ik had eerder die avond al weeënopwekkers gekregen maar die waren er nu ook uit. Eigenlijk was ik nu best een beetje opgelucht. Maar nu werd ik toch weer een beetje zenuwachtig, ik zou nu snel mijn baby te zien krijgen en was heel erg benieuwd naar dat ventje. Tot nu toe kon ik me er niks bij voorstellen. Eenmaal op de operatiekamer werd er van alles aan mij gedaan met dekens en infusen en dat soort dingen maar ik kreeg hier toch niet zoveel van mee. Er werd een doek tussen mijn gezicht en buik geplaatst en daarna werd er een check gedaan.  De operatie kon beginnen en ik voelde ze in mijn buik snijden, ik voelde het natuurlijk niet echt want ik had een verdoving maar ik voelde wel dat er aan mij gesjord werd. 

De geboorte van Gijs

Een paar minuten later werd Gijs geboren, dit was echt een geweldig moment.  Daarna werd Gijs bij mij gelegd en had ik eindelijk mijn ventje in mijn armen. Hij begon gelijk te huilen en ik vond hem zo mooi <3 Hij leek ook nog op mij. Dat had ik helemaal niet verwacht. Daarna werd Gijs meegenomen en werd ik “dichtgenaaid“. Onder het dichtnaaien waren de artsen aan het kletsen over het weekend, dat was echt heel gek. Ik werd op de verkoeverkamer gelegd, ik vond dit dikke onzin, ik wilde graag naar Jan en Gijs. En hoewel ik al meer dan 20 uur wakker was, was ik niet moe. Ik stond stijf van de adrenaline. Na een halfuurtje mocht ik eindelijk naar Gijs en Jan.

Volg jij mij al op Facebook & Instagram?