Wist ik zéker bij Gijs dat het een jongen zou worden, is dat nu wel een beetje anders.
Als het maar gezond is?
Ik begin maar even met een grote disclaimer want.. Ik ben zo iemand die tegen iedereen loopt te verkondigen dat het belangrijkst is dat het gezond is. En dat meen ik oprecht. Inmiddels heb ik al zoveel verhalen gehoord om mij heen van zwangeren waarbij het kindje niet gezond is geboren. Een miskraam, complicaties in de zwangerschap, een 20 weken echo die niet goed is of problemen bij de bevalling. Ik vind daarom elke echo ontzettend spannend en realiseer mij goed dat er altijd een kans is dat het niet goed gaat. Daarom vind ik oprecht dat het belangrijkste de gezondheid van de baby is.
Jongen of meisje?
Hoe het kan weet ik niet maar toen ik zwanger was van Gijs wist ik vanaf dag 1 dat het een jongen zou zijn. Ik voelde het gewoon. En het verbaasde me dan ook niks dat het bij de 20 weken echo ook zo bleek te zijn. Ik had de eerste jongenskleren ook al in huis, zo zeker wist ik het ook. Maar in dit geval weet ik het écht niet. Deze zwangerschap voelt wel anders dan die van Gijs. Daarom denk ik dat het misschien toch een meisje is. Maar zo’n overduidelijk gevoel als bij Gijs heb ik niet. Het is voor mijn gevoel echt 50/50.
Echt, alles is goed
Ik heb altijd een meisje gewild. Dat lijkt me echt geweldig! Toch lijkt het mij voor Gijs heel erg leuk om een broertje te krijgen. Ik weet dat ze straks 5 jaar schelen maar als ik zie hoe mijn broertjes (8 jaar verschil) met elkaar omgaan dan gun ik dat Gijs ook. En praktisch gezien is het helemaal handig natuurlijk. Ik heb echt dózen met kleren bewaard. Weet je? Het maakt me echt helemaal niks uit. Als het maar gezond is 😉
