Vroeger begreep ik niks van dat soort mensen en nu was ik er zelf eentje.
Kids on top
Het is bijna een hobby van mij. Urenlang op Vinted, Wehkamp of Zalando struinen naar leuke outfits voor Gijs en Luuk. Ik vind het gewoon leuk om daar mee bezig te zijn. Niet dat ik constant aan het geld uitgeven ben maar ik vind het wel leuk om gewoon een beetje te kijken. Mijn kinderen zien er ook meestal goed uit. Oké, Gijs loopt het liefst op zijn laarzen en Luuk heeft zichzelf regelmatig ondergespuugd maar de kleren die ze dragen zijn van goede kwaliteit en zijn met zorg uitgezocht.
Toen ik weer eens in de Hema aan het kijken was voor schattige kleertjes voor Luuk zag ik mezelf in de spiegel. Wat zag ik er ja belabberd uit. Mijn haar in een rommelige knot, een prima jas maar ik wist dat daaronder een iets te comfortabele hoodie zat met ondergoed uit de jaren 0. Wat ben ik nou aan het doen dan? Met zoveel aandacht zorg ik dat mijn kinderen er leuk uitzien maar zelf? Ik wist niet eens wanneer ik voor het laatst een leuke outfit had gekocht.
Sjompieeee
Shit! Ik ben een sjompiemoeder. Ik weet niet of dat een echt woord is, heb het net bedacht dus nu wel. Ik ben zo’n moeder die geen tijd vrijmaakt om een beetje voor haarzelf te zorgen. Natuurlijk, ik douche wel en ik heb schone kleren aan maar voor de rest? Vroeger liep ik al-tijd met nagellak op, nu echt nooit meer. Ik verfde mijn wenkbrauwen, 3 keer raden hoe vaak ik dat nog doe. En zo kon ik nog wel een paar dingen opnoemen. Shit hé, ik ben gewoon zo’n sjompiemoeder. Wat is het volgende, in de joggingbroek Gijs van school halen of een kortpittig tjapsel? Dit gaat NU veranderen. Als je mij zoekt, ik ben even aan het shoppen 😉 En nu voor mijzelf ja!
