Kinderen zijn nou niet persé de juiste personen die je meehelpen om je hoofd lekker relaxed te krijgen. Nee, moeder zijn is soms een uitdaging als je overprikkeld door kinderen bent. Maar hoe ga je hier mee om? Tips gevraagd!
Geluid doet zeer
“Whieeeee!!” Schreeuwen en lachen mijn kinderen. ze hebben de grootste lol met z’n tweeën. Maar gelijk voel ik een soort steek in mijn hoofd en heb ik de neiging om mijn handen voor mijn oren te doen. Het is gewoon hoe kinderen zijn. Soms een beetje met veel lawaai en chaos. Het hoort er bij en ze hebben samen plezier. Maar hoe doe je dat als je daar eigenlijk niet zo goed tegen kan? Om gelijk maar alles in te dekken. Ik hou van mijn kinderen. Verschrikkelijk veel! Dat staat hier compleet los van. Het is ook gewoon kindergeluid wat ze produceren, gewoon lol maken samen. Maar ik heb er last van. En weet niet goed wat ik er mee moet.
Overprikkeld door kinderen
Het is niet dat ik nu opeens niet tegen veel geluid en chaos kan. Dat heb ik al mijn hele leven. Maar het is de combinatie van veel alleen zijn met de kinderen, werk hebben waar ook veel geluid is en twee kotertjes hebben die nou niet persé als prioriteit dat ze oplossing gericht werken zodat hun moeder even op adem kan komen. Nee dat zijn gewoon 2 jongens die nou eenmaal geluid maken. En ik vind ook dat dat mag. Maar ik heb er wel last van.
Het zijn gewoon 2 jongens die geluid maken. En dat hoort er gewoon bij.
Hoe voelt overprikkeld zijn?
In het geval van overgevoelig zijn voor geluid begin ik letterlijk hoofdpijn te hebben. Ik voel steken in mijn hoofd en merk dat mijn hersenen moeite hebben met nadenken. Als ik lange tijd in het lawaai zit dan merk ik dat mijn hoofd een soort van blokkeert. Ik kan me niet meer concentreren en voel mijn hartslag versnellen. De volgende stap is dat ik merk dat mijn hoofd zichzelf een beetje uitschakelt. Ik word stil, begin me letterlijk slecht te voelen, ik merk dat ik begin te trillen en voel me helemaal leeggezogen. Dat laatste is meestal niet als het een normale dag is hoor. Maar soms als ik op een verjaardag ben dan gebeurt dat wel. Vaak duurt het uren voordat ik me dan een beetje normaal voel. Het is natuurlijk niet gek dat ik jaren geleden die burn-out kreeg.
Zelfs google weet het niet
Als ik een beetje google dan kom ik echt op nutteloze tips uit. ‘Zoek een plekje voor jezelf’, zegt google. Ja dat lukt ook al echt als er 2 kleintjes elkaar de hersens inslaan of eentje er een hobby van maakt om als een soort van wannabe Adriaan stunts uit te halen. Dus voor nu is mijn beste oplossing dat ik zo goed als de hele dag dit soort oordopjes of een noise cancelling koptelefoon op doe. Maar naast dat blijft het een dingetje. Dat ik niet de enige mama ben die soms even tijd voor zichzelf nodig heeft vertelt Claire in haar artikel voor met tips over ‘mama me-time‘. Dus mijn vraag, wil je eens met mij meedenken? Zijn er mensen die dit ook hebben? En hoe ga je hier mee om?
*ik hoef geen theorieën over wat ik misschien zou hebben. En hoef ook geen mensen die mij aanraden om eens te praten met één of ander kaartenlegger, mijn chackra op te zoeken of geesten verjagen in mijn huis. Just don’t.
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.
Voor mij helpt; de dag beginnen met een wandeling alleen. (Ze zitten dan toch als zombies even voor de tv…maar jouw kids zijn nog net iets te jong.)
Met een moment voor jezelf de dag beginnen (indien de jongens niet zelf al enorm vroeg wakker zijn.)
—>Naar buiten! Buiten is het geluid minder, kun je zelf beter ontspannen, kleven ze niet zo en vermaken ze zich vaak prima.
Fietsen, desnoods samen, indien ze nog bij je op de fiets zitten of ze zeg veilig fietsen kan dit redelijk ontspannend werken.
Ze laten spelen in een andere ruimte (ook al is het maar een paar minuten.)
Jezelf een time-out geven, ik heb zelf wel eens op de trap gezeten (ook al is het maar een paar minuten ????)
Ze koptelefoons geven bij schermtijd.
Bij schermtijd zelf in een andere ruimte gaan zitten en doen wat jij fijn vindt (ook al is het maar een paar minuten.)
Luisterboek voor kids, kan heel rustgevend zijn.
Veel samen doen, ze betrekken bij je bezigheden (afwassen, tuinieren, was) zodat je met je kopje thee later ook duidelijk jouw moment kan afbakenen (en zij genoeg aandacht hebben gehad.)
Samen (voor)lezen.
Nieuwe dingen aanbieden (sensobakken enz) zodat je even tijd voor jezelf hebt.
Ademhalingsoefeningen? (Maar ik ben zelf meer van het wandelen)
Kortom; momentjes voor jezelf pakken waar kan of in beweging en vooral naar buiten (en genoeg slaap;))
Dankjewel! Je noemt inderdaad dingen die ik al doe of die wel kunnen helpen 🙂
Bedankt voor het artikel trouwens en de kenmerken/symptomen. Erg interessant en herkenbaar.
Aan m’n ellenlange lijst ontbrak nog
‘Schrijven’ mag ik graag doen ter ontspanning (maar in een prikkelrijke/ lawaaierige omgeving heb je nog niks aan deze tip ????)
Misschien kijken of je man andere werktijden kan krijgen…
Heel herkenbaar hoor! Ik gebruik inderdaad wel eens oordopjes. Verder worden de kids rustig van: buiten spelen, knutselen, een verhaal voorlezen. Een stuk fietsen vind ik ook heerlijk en de kinderen vaak ook. Daarnaast hebben wij een hond en zodra mijn man klaar is met werken loop ik graag even naar buiten met de hond: ontprikkelen. Dat bedtijd ritueel vind trouwens wel altijd heel pittig (lees: vermoeide kinderen en dus extra druk).
En eens in de zoveel tijd ga ik een ochtend in mijn eentje naar de sauna om op te laden.