Ik deel minder met jullie dan ik zou willen

Ik merk dat ik constant aan het twijfelen ben over wat ik wel en niet met jullie deel. En dat vind ik soms best een beetje lastig.

Dit is mijn pincode

Toen ik net begon met bloggen deelde ik eigenlijk alles wat ik op mijn moederpad terecht kwam. Over mijn bevalling, keizersnede en over de babyperiode. Ik vond het fijn om te lezen dat jullie dingen herkennen als moeder. Soms kreeg ik ontzettend handige tips en had ik echt het idee dat er een soort van ‘back-up team’ om mij heen had wat met mij mee wilde denken. En dat was eigenlijk heel erg leuk. Als nieuwe moeder doe je vaak maar wat, en dat jullie ook maar wat deden maakte mij wat meer zeker als moeder :).

Ik zeg niks

Inmiddels is Gijs 4 jaar en vind ik het steeds lastiger om over hem te schrijven. Ik wil namelijk zijn privacy respecteren. En dat doe ik ook. Toch zou ik soms wel eens willen weten hoe jullie over dingen denken. Ondanks dat Gijs het naar zijn zin heeft op school heb ik wel wat dingetjes waar ik mij zorgen om maak. Ik zou best eens willen weten hoe jullie hier naar kijken. Toch doe ik het niet. Ik wil niet dat heel internet weet wat Gijs wel of niet goed doet. Ik wil dat gewoon niet online hebben staan. Toch zijn er genoeg die het doen. Zou jij het rapport van je kind online delen? Geen haar op mijn hoofd!

Eeuwig dilemma

Gelukkig heb ik in ‘real life’ genoeg mensen die met mij mee willen denken. Mijn moeder is een aantal decennia kleuterleidster geweest. Wat dat betreft heeft ze de kennis van 10. En heb ik vriendinnen en mijn man natuurlijk die met mij mee willen denken. Toch blijf ik het een dilemma vinden. Ik ben deze blog ooit begonnen omdat ik het zo leuk vond om dingen te delen met jullie. Vind het soms best lastig om dat dus niet te doen. Blijft waarschijnlijk altijd wel een dilemma.