De geslachtsbepaling was verkeerd – Huh? Het zou toch een zoon worden?

Op Elkeblogt is er altijd ruimte voor bijzondere verhalen. Vandaag het verhaal van Denise. Ze dacht de hele zwangerschap dat ze zwanger was van een zoon. Maar de geslachtsbepaling was verkeerd. Dat het meer dan alleen een omschakeling was vertelt ze hier.

Denise vertelt:

Mijn naam is Denise, ik ben 24 jaar oud en mijn vriend Raymon is 28 jaar. Ik werk als voedingsassistent in het ziekenhuis voor 24 uur. We wonen samen met onze honden Boy en Binkie in Emmer-Compascuum. Ik doe mijn verhaal omdat bij de bevalling bleek dat we een dochter kregen, de geslachtsbepaling was verkeerd.

Zwanger

Nou daar stonden we dan, zondagochtend met een clear blue test in onze handen. Ik was 3-4 weken zwanger. Ik was zo blij! Eindelijk 3 jaar na mijn miskraam was ik weer opnieuw zwanger. Het was wat onwennig maar goed, we waren zo blij. Gelijk de volgende dag de verloskundige gebeld en ik mocht de week er op langs komen voor een echo. Alles was goed. We waren zo blij dat we gelijk onze ouders verteld hebben dat we zwanger waren. 3 jaar lang heb we geprobeerd om weer zwanger te raken tot dat ik vorig jaar 30 kg afviel en ik me niet meer zo druk maakte om het zwanger zijn.

20 weken echo

Met 13 weken hebben we bekend gemaakt dat we zwanger waren. 2 weken later ben ik naar een soort van paragnost geweest omdat ik niet lekker in mijn vel zat en omdat ik ook heel nieuwsgierig was of ze misschien het geslacht kon raden. Mijn gevoel zei gelijk dat ik een meisje zal krijgen en dat was ook wat de paragnost tegen me zei. Ik was blij maar goed we hadden het niet zwart op wit wat het zal zijn dus wachten we keurig de 20 weken echo af. Bij het ziekenhuis hebben we gevraagd of ze het geslacht op papier wilden schrijven want we zouden een taart laten maken. We wilden samen met onze familie erachter komen wat het geslacht zou worden. Zo gezegd zo gedaan. De echo was verder goed en we waren benieuwd wat het geslacht zou zijn. Diezelfde avond zaten we met onze hele familie klaar voor de taart. We zijn allemaal een beetje zenuwachtig en ik kan niet wachten. We snijden de taart en we krijgen te zien dat we een jongen krijgen. O, wat waren we er blij mee! Er is nooit in mij opgekomen dat ze het wel eens verkeerd zouden kunnen hebben. En toch bleek het zo te zijn. De geslachtsbepaling was verkeerd.

Leestip: 2 vrouwen met een kinderwens

Shoppen en inrichten

Toen kon ik los gaan natuurlijk! Ik kocht mooie blauwe kleertjes en mijn familie kocht al blauwe baby spulletjes. En natuurlijk had ik gekozen voor blauw behang met witte sterren want ik had een witte baby kamer gekocht. Zelfs de geboortekaartjes hadden we op een jongen gericht en waren al besteld. Als ik zou bevallen hoefden ze alleen nog maar gedrukt te worden. Op een gegeven moment kreeg ik bekken instabiliteit en heftige banden pijn. Toen ben ik gestopt met werken. Ook zaten we thuis midden in een verbouwing en de feestdagen kwamen er ook nog eens aan. Wat een hel was het als ik er op terug kijk. Nooit weer verbouwen tijdens zwangerschap.

Begint het?

6 maart. De dag dat ik jarig ben en op controle moest. 4 maart was ik uitgerekend en ze wilden me strippen. Omdat de babyboy die dag heel rustig was werd ik naar ziekenhuis gestuurd voor controle. Alles was goed en ben gestript in het ziekenhuis. De verloskundige vertelde me dat ik al op 3 cm ontsluiting zat en dat ik misschien nog een heel mooi cadeau kon verwachten. Wauw, dat had ik niet verwacht. Spannend! Snel naar huis. Tot aan de avond was het goed vol te houden. Ik had een lichte buikpijn maar voor de rest ging het wel. Tot dat ik om 1 uur wakker werd van de de pijn. Zou het nu echt begonnen zijn? Ik ben maar gaan douchen en voor mijn gevoel trok de pijn weer weg. Jammer, toch vals alarm.

De bevalling

Het leek me verstandig om zoveel mogelijk slaap te pakken maar zodra ik ging liggen kwam de pijn weer. Ik heb een halve nacht onder de douche gestaan. Ik heb Ray om 7 uur wakker gemaakt dat ik het niet meer volhield. De verloskundige werd gebeld en ik kreeg de boodschap dat ik inmiddels 5 cm ontsluiting had. Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen. We zijn dan ook niet veel later vertrokken. In het ziekenhuis bleek dat ik al op 7 cm ontsluiting zat. Dat ging mooi! Ze wilden mijn vliezen door prikken maar de 1e keer lukte dat niet. Ik ben gaan douchen en voelde me nog hartstikke goed. Als dit het is dan moet het goed te doen zijn. Na het douchen was het wel gelukt om mijn vliezen door te prikken en inmiddels zat ik al op 8 cm. Na het breken van de vliezen kwam ik in een weeënstorm. Jeetje wat was dat vreselijk zeg. Gelukkig zat ik op 10 cm ontsluiting en mocht ik persen. Om half 1 begon ik met persen en om 9 over 1 pakte ik mijn mooie baby op mijn buik.

Ik voelde dat er wat aan de hand was.

Paniek?

Wat was het stil om mij heen. Geen baby dat huilde voor mijn gevoel. De verloskundigen die me niet aan keken, alleen elkaar. Ik voelde dat er wat aan de hand was, maar wat? Tot dat mijn vriend roept: “hé dat zijn geen balletjes, we hebben een meisje.” Oh God wat een opluchting! Ze leeft, ze heeft het gered en ze is gezond. De geslachtsbepaling was verkeerd maar wat moest ik lachen. Mijn gevoel heeft gewoon gelijk gehad, we hebben een dochter gekregen. Ray: “In plaats van Dominic wat we voor onze zoon hadden bedacht, wordt het Dominique voor ons meisje.” En dat vond ik een prachtig idee. Ons meisje was gezond en mocht in blauwe kleertjes naar huis. Ik had een vlotte bevalling en het viel voor mij reuze mee. De geslachtsbepaling was verkeerd, voor de rest was ons meisje helemaal gezond. Om 3 uur zaten we alweer in de auto naar huis.

Een grote verrassing

Mijn ouders dachten dat ik een grap maakte, dat kon toch niet waar zijn? Ze hadden een blauwe kinderwagen besteld voor in de tuin die ze maar snel roze hebben gemaakt. Raymon zijn moeder had ook zo iets van, joh doe normaal, hou maar op en vertel nu maar hoe hij heet. Haha wat hebben we gelachen. De geslachtsbepaling was verkeerd en daar had de familie meer moeite mee dan wijzelf. Van de kraamvisite kregen we roze kleertjes. En ze heeft heerlijk in een blauwe kinderwagen gelegen. Ik heb er niks anders voor gekocht maar kreeg wel vaak de vraag: “Hoe heet hij?”

Een dochter

Als ik er op terug kijk vond ik sommige dingen wel een beetje raar. Toen ik net bevallen was kwamen schoonmakers en andere wildvreemden zo de kamer in om verhaal te halen. Dat is toch raar? Terwijl ik daar nog lag bij te komen. Privacy had ik bijna niet. Mensen vroegen mij of ik het ziekenhuis niet wou aanklagen voor een schadeclaim. De geslachtsbepaling was verkeerd, en dat was de schuld van het ziekenhuis. Nee, niemand garandeert je voor 100% wat het geslacht wordt. Onze dochter had de navelstreng tussen haar beentjes zitten. Maar het maakt echt niet uit als je nou een jongen of een meisje krijgt, als het maar gezond is dat is het allerbelangrijkste.