Het is bijna beschamend hoe naïef ik was in die periode. Toch ben ik blij dat ik toen niet wist wat ik nu weet.

Kinderwens

Natuurlijk wist ik dat wel dat er mensen waren die heel graag een kindje wilden krijgen maar bij wie dat niet lukte. Maar voor mij was dat echt een ‘ver van mijn bed show’. Voor zo ver ik wist kende ik niemand met dit probleem en dit speelde dan ook niet echt bij ons. Toen we het dan ook gingen ‘proberen’ was ik binnen een maand zwanger. Niks aan het handje, lekker naïef!

Zwanger zijn

Ook toen ik zwanger was ging de naïviteit gewoon door. Ik was tot 12 weken best zenuwachtig om een miskraam te krijgen, maar na die 12e week hield ik me alleen maar bezig met of ik een jongen of meisje zou krijgen. Ook de 20 weken echo draaide mij vooral om het geslacht. Natuurlijk was ik opgelucht dat ons kindje gezond was maar hoe groot was de kans dat er iets mis zou zijn. Toch? Dat dat iets was wat mij zou kunnen overkomen speelde totaal niet in mijn hoofd. En misschien was dat maar beter ook.

Zo veel geluk gehad

Nu realiseer ik mij dat ik echt ontzettend veel geluk heb gehad met alles. Bij ons verliep alles goed en snel. Het zwanger worden, de gezondheid van het kindje en zelfs de gezondheid van Gijs nu. Natuurlijk hebben wij ook onze strubbelingetjes gehad. Zo vond ik de bevalling echt ‘not so fun’  en hebben we best wel wat zorgen over het eten van onze jongen. Maar zo naïef als ik toen was, zou ik nooit meer zijn. Hoe ouder ik word hoe meer ik in mijn omgeving hoor dat het wel degelijk niet altijd goed gaat. 1 op de 6 stellen blijkt problemen te hebben bij het zwanger worden, en 15 % van de zwangerschappen eindigt in een miskraam. En vooral nu ik dat soort verhalen hoor van vrienden waarbij het niet lukte om zwanger te worden of kennissen waarbij het kindje niet helemaal gezond is, dan schaam ik me bijna voor die naïviteit die ik toen had.

Nadenken over moeilijke dingen

Vooral nu Gijs groter is realiseer ik mij dat wij in het verleden veel geluk hebben gehad. Stel dat ik ooit weer zwanger zou mogen worden dan ben ik mij veel meer bewust over de andere kant. Daarom vind ik het ook zo goed van die stellen, dat ze gewoon open hierover durven te zijn <3 Ook nu zet mij dat nog aan het denken. Heb ik de boel wel goed geregeld voor Gijs? Wat als ik overlijd, of mijn man of erger nog, allebei? Hebben we de zaakjes goed op orde? En wat als het ondenkbare gebeurt, je kindje verliezen? Blegh, ik word al misselijk bij die gedachte. Toch hebben Jan en ik daar wel over gesproken. Zo heeft Jan ons kind op zijn bestaande uitvaartverzekering laten meeverzekeren. Zo niet leuk om over te hebben, maar wel belangrijk 🙁  En nu geef ik die kleine man eerst een dikke knuffel <3

* gesponsorde content <3