Voor een artikel op mijn site vraag ik soms om meningen en tips van jullie, de lezers. Vaak zie ik echt hele leuke en goede tips voorbij komen. Die ik zelf ook regelmatig toepas in mijn leven. Dat is hoe het zou moeten gaan toch? Een beetje elkaar supporten.
Het dilemma
Elke keer als ik zelf ook wel tips kan gebruiken dan gooi ik hem ook online. Ik weet heel goed dat ik niet alle kennis in huis heb. En ik weet dat er soms echt geweldige tips uit voortkomen die ik zelf ook toe ga passen. Is dat ook niet een beetje hoe het zou moeten zijn? Elkaar zonder judgement tips kunnen geven, en ook kunnen vragen? Misschien is het omdat ik in het onderwijs werk, dat ik echt weet dat elk kind en elk gezin wel eens ergens in geholpen kan worden. Goed, laat ik het zo zeggen, ik heb echt geen moment gedacht dat er mensen zijn die in deze tijd nog aan ‘momshaming’ doen.
Ik kreeg echt hele leuke reacties! Van diertjes in ijs laten vriezen zodat kinderen die er uit kunnen hakken (ik zeg het even, nepdiertjes hè. Niet de hond in de vriezer doen), tot manieren om structuur in huis te houden. Dus ik was ontzettend blij met alle reacties. En had er ook al een aantal uitgekozen om te verwerken in een stukje. Tot dat ik onderstaande reactie kreeg.
Momshaming it is!
Ik dacht eerst ‘huh’? Is dit serieus? Uiteraard is het een anoniem account dat dit soort dingen plaatst. Ik voelde dat ik een beetje boos werd. Hoe zag deze persoon het moederschap? Als een soort van last waar je in de zomervakantie geen zin in hebt? Vroeg ik om tips om je kind zo lang mogelijk het huis uit te bonjouren? Volgens mij vroeg ik gewoon om algemene tips voor de zomervakantie. Het bleef een beetje door mijn hoofd spoken. Mag iemand ergens niet tegenop zien omdat je ooit een keus hebt gemaakt? Dus als ik kies voor het kopen van een bepaalde auto dan mag ik daar nooit iets negatiefs over zeggen? Of als ik een vakantie boek naar Spanje dan moet die hele vakantie 100% geweldig zijn? Ik mag niet zeggen dat het wel heel warm was of het jammer was dat er toch geen zwembad bij zat of iets?
Dus zodra je ergens voor kiest, mag je nooit meer zeggen dat er ook een lastige kant aan zit?
Momlifting
Volgens mij is dit juist iets waar we ècht vanaf moeten. Ik moet ook zeggen dat we al over dat punt heen waren. Hoeveel mensen waren er in de coronaperiode wel niet die het ouderschap als vreselijk zwaar hebben ervaren. En ook al was dat in mijn geval niet zo, ik kon het me heel goed bedenken. Met vriendinnen en collega’s heb ik het vaak over die negatieve kant van het ouderschap. De zorgen die je hebt, het geregel en het gebrek aan tijd voor jezelf. Want zo is het wel. En dat heeft helemaal niks te maken met de liefde voor je kind. En volgens mij is mijn account een verzameling van fijne momenten met mijn kinderen. Moet ik dan de schijn op houden dat altijd alles altijd leuk is?
Dus zullen we gewoon even met elkaar afspreken dat we daar gewoon even mee ophouden? Want als je niks liefs kunt zeggen, zeg dat gewoon even niks.
Mijn blog heeft een beveiligd https-adres, zoals je aan het groene slotje / bolletje in de adresbalk kan zien. Dit betekent dat mijn website veilig is om te bezoeken. Elkeblogt staat ingeschreven bij het KVK: 69310750. Denk jij dat ik niet juist met jouw privacygegevens om ga dan heb je het recht een klacht in te dienen bij de Autoriteit Persoonsgegevens.