Mijn grootste ergernis in de supermarkt

Ik vind het zo leuk om met het kleine mannetje te gaan boodschappen doen <3 Maar aan 1 ding erger ik me mateloos.

Boodschappies doen

“Zullen we even naar de winkel gaan?” Nou dat wil meneer wel. De grote boodschappen laat ik gewoon bezorgen (echt geweldig dat dat kan tegenwoordig). Maar soms is iets op, of hebben we zin in iets lekkers. En aangezien we ongeveer tegenover de Jumbo wonen is een uitje naar de supermarkt snel gemaakt. Niet veel later lopen we dan hand in hand naar de supermarkt.

Mijn druppie

“Wil je ook een karretje?” Ja, dat wil meneer ook wel. Daar loopt mijn trotse peuter voorzichtig met zijn karretje. Het schiet voor geen meter op maar dat kleine druppie achter dat karretje maakt dat allemaal goed. “Kom we gaan wat lekkers kopen”. Het blije ventje loopt snel achter mij aan. Samen doen we wat dingetjes in de kar en zorg ik dat ik mijn spulletjes heb verzameld.

Naar de kassa

Bij de kassa is het even een beetje drukte. Ik moet het peutertje in de gaten houden, boodschappen op de band leggen, betalen en alles in de tas doen. Achter mij staan mensen te wachten, de caissière noemt het bedrag en voor dat ik het weet komt Gijs aangelopen met zo’n chocolade-ei. “Mama, deze kopen?” Pff.. Ik zie de ogen van de mensen achter mij branden terwijl ik bij mijn peuter probeer het ei uit zijn handen te wurmen en tegelijkertijd een grote driftbui proberen te voorkomen. Met het zweet op mijn voorhoofd lopen we de winkel uit. Zo, weer gelukt!

Flauw zeg!

En toen we naar huis liepen, en Gijs nog steeds aan het praten was over dat chocolade-ei, begon ik mij ergens aan te ergeren. Het is namelijk niet de eerste keer dat Gijs zo’n ei te pakken heeft. En ik besefte mij dat ze dat in de winkel natuurlijk expres daar neer leggen. En eigenlijk vind ik dat best wel een beetje gemeen. Expres zorgen ze er voor dat op het laatste moment de kinderen nog even wat te zeuren hebben, expres op kinderhoogte natuurlijk. Blijkbaar werkt het wel want anders leggen ze het daar neer. En met dit als conclusie kan ik alleen maar ‘hopen’ dat mijn kind een keer per ongeluk zo’n ei kapot knijpt. Ja sorry, dan moet je dat daar maar niet neerleggen.