Je begrijpt, ik ben zo goed als ben perfect. Toch is er 1 gek ding aan mij wat mijn kind ook nog geërfd heeft van mij.
Crackerliefde
Wij houden van crackers, nee wij leven voor crackers. Niet gewoon van, dat vinden we wel lekker. Nee We <3 it! Die liefde gaat tot in de ziel. Ik eet er minstens 6 per dag. 2 bij het ontbijt, 2 bij de lunch en ’s avonds als snack. Ja, ik eet die dingen als snack. Het liefst met kaas of smeerkaas en voor Gijs met jam. Op het moment zijn cracottes weer populair bij ons. Soms hebben we een ‘cream cracker fase’ maar nu dus weer cracottes. Op mijn bestellijst staat dit dus standaard, ik koop dus ook wekelijks 2 of 3 van die grote pakken. Ik moet ook altijd een pak op voorraad hebben anders raak ik lichtelijk in paniek. Can’t live without.
Van kleins af aan
Het blijkt dat ik als dreumes al gek was op crackers. Gewoon droge crackers zonder iets er op of met kaas. En dat is nog steeds het geval. Heerlijk! Mijn man kijkt ons ook aan als Gijs en ik weer aan de crackerverslaving zitten. Hij lust wel eens een crackertje maar niet zoals wij. Wij voelen die shit in ons hart.
Sterke genen
Blijkbaar is de crackerliefde iets wat je kunt erven. Gijs houdt er namelijk ook van. We hebben de regel: eerst een broodje dan een cracker. anders eten we hier in huis niks anders meer. Wij aten van de week pannenkoeken en ik at een bordje soep met 3 keer raden.. een cracker inderdaad. Gijs ziet mij een cracker eten, schuift zijn bord met pannenkoek aan de kant en zegt: ‘Gijs ook een cracker?’ Jup, that’s my boy <3