Onze ervaring met de magnetiseur in Klazienaveen

Ik ben echt niet van het zweverige en yoga-meditatie-superfood dingen. Maar toen voor de zoveelste keer iemand mij vertelde over een magnetiseur in Klazienaveen was ik zo nieuwsgierig dat ik het gewoon wilde proberen. Ik vertel je over onze ervaring.

Wat is een magnetiseur?

Een magnetiseur is iemand die claimt door middel van handoplegging energie door te geven (bron). Zo zou een magnetiseur blokkades weg kunnen werken en op die manier de energie weer goed door je lichaam kunnen laten lopen. Voor deze vorm van alternatieve genezing is nooit bewijs gevonden. Ik kan me dan ook best voorstellen dat je twijfels hebt. En die had ik ook.

Das gek!

Ik hoorde voor het eerst van een magnetiseur in Klazienaveen op een verjaardag. Deze mama was met haar dochtertje geweest en was van haar problemen af. Ik dacht: huh? Bij mij begonnen mijn hersenen te ratelen. Ik heb er niks mee gedaan maar het bleef wel in mijn hoofd hangen. Ik heb namelijk een klein jongetje dat niet wil eten. Ik heb inmiddels al alles geprobeerd en heb het maar losgelaten –> lees. Maar stel… Nee! Niet aan denken, onzin!

Meer verhalen

Toen hoorde ik in 1 week 2 veelbelovende verhalen van 2 verschillende mensen over deze magnetiseur in Klazienaveen. Deze ouders hadden allebei een baby gehad dat niet wilde slapen en 1 keer naar de magnetiseur en het was over. Toen ik ook nog hoorde dat kinderen gratis waren wilde ik de gok wel wagen. Totaal uit mijn comfortzone maar onder het mom van ‘Baat het niet dan schaadt het niet’ wilde ik het een kans geven.

Spookhuis?

Man,man man.. Ik was me toch een potje zenuwachtig. Ik had die ochtend gebeld en kreeg een aardige mevrouw aan de lijn. Die ik me zo voorstelde in een grote wijde jurk omgeven door wierook. Ik kon vanmiddag op het spreekuur komen. Nou, dat doen we dan maar. Ik verwachtte een spookhuis, een soort kluizenaarswoning met van die poppenhoofden in bomen en alles was vast donker en stoffig. Oja, en die meneer had een glazen bol uiteraard. Hij kweekte zijn eigen groente, wist niks van technologie en de kleding die hij droeg zouden vast van een dier komen die hij met eigen handen zou hebben doodgeschoten. Maar niks bleek minder waar. Die meneer woonde in een gewoon huis van gewone stenen, had volgens mij zelfs een tv en een auto. Ook had deze meneer gewone kleren aan.

De sessie

Ik mocht binnen komen en had Gijs op schoot die het trouwens allemaal prima vond. En deze meneer vroeg naar de klachten. Ik vertelde in het kort over het eetprobleem en deze meneer legde zijn hand op Gijs’ buik. Zo’n 10 seconden. Klaar! Ik dacht huh? Was dit het? Naar huis dan maar. De hele dag probeerde ik Gijs een beetje te observeren. Gedroeg hij zich anders? Had hij ergens last van? Maar ik kon niks ontdekken.

Heeft het geholpen? 

Kijk, je moet er een beetje open voor staan. Je kunt uiteraard ook 100 andere verklaringen vinden. Misschien ben ik er minder gestrest onder zoals mijn man denkt of heeft Gijs uit het niets opeens wel zin in eten maar mijn ervaring is dat het wel heeft geholpen. In de weken na dat we zijn geweest heeft hij voor het eerst in zijn leven soep gegeten. Hij eet aardappeltjes en proeft zo af en toe weer wat. Een goede eter? Nee, dat is hij niet geworden. Maar het lijkt wel een beetje alsof er een soort angst voor eten is weggenomen. Zelfs mijn moeder viel het op, terwijl ze helemaal niet wist dat ik met hem naar die magnetiseur in Klazienaveen ben geweest. Gek hè!

* Disclaimer: Is je kind ziek, ga naar de dokter!