Door Marjolein: de peuterpuberteit

Ken je dat gevoel dat je even niet meer weet wat je kleintje wil? Of het gevoel dat ze continu aan je been loopt te trekken en aandacht van je wilt Of midden in de supermarkt begint te krijsen omdat ze haar zin niet krijgt? Met al haar speelgoed door het huis begint te gooien omdat ze per se een koekje wil? Een nieuwe fase? Hoewel ik in het onderwijs werk is het toch knap lastig als het om je eigen kind gaat. Hoe gaan wij thuis met deze peuterpuberteit om? Dat lees je hieronder.

Ik ben op internet gaan rondkijken wat het precies kon zijn en kwam uit bij een nieuwe fase, de peuterpubertijd. Er stond op internet dat vanaf ongeveer 18 maanden de peuterpubertijd begint. Lauren is nu 17,5 maand dus dit zou goed kunnen. Ik ben gaan lezen en zag meteen overeenkomsten. Lauren wil heel graag alles zelf doen waaronder ook lopen, zelf eten, staan, van de bank af klimmen, continu op schoot zitten, alle kasten opentrekken, zelf kleren uitkiezen en zo kan ik nog genoeg andere dingen opnoemen. Zo langzaam aan lukt dit haar ook, maar dit gaat nog niet altijd van harte. Zo zit haar eten soms voor de helft op haar kleren en als je haar wil helpen dan krijst ze alles bij elkaar. Geef je haar, haar zin, begint ze te zwaaien. Toedeloe. En toont dan haar ondeugende blik. Een vak apart om dan niet in de lach te schieten. Het lukt mij aardig, maar soms liggen mijn vriend en ik in een deuk. Sorry, ik heb ook mijn zwakke kanten.

Ik weet niet of wij dit begin van de peuterpuberteit goed aanpakken maar ik weet wel dat dit onze manier is en wij ons hier goed bij voelen. Wij vinden het belangrijk dat Lauren niet steeds haar ‘zin’ hoeft te krijgen. Zij geeft dit vaak aan door ineens heel hard luidkeels te gaan gillen of haar speelgoed weg te gooien. Ze heeft dan zo’n blik in haar ogen en de ondeugd straalt er dan van af.

Na het lezen van vele tips:

• Negeren, afleiden, ondervinden, corrigeren of geef een time-out.
• Reageer niet op alles wat je peuter doet of zegt. Leid je peuter af door met een speeltje te spelen om zo het gedrag van je kind te veranderen. Laat je peuter dingen zelf ondervinden. Zo kan het ook meer zelfstandig gaan worden want dat wil de peuter uiteindelijk ook.
• Corrigeer het ongewenste gedrag door wat het kind goed doet te belonen.

(bron: mamaenzo.nl)

Zo hebben wij voor ons zelf bedacht dat Lauren een ‘strafstoeltje’ moest hebben voor als ze van ons een time-out krijgt. Met haar verjaardag heeft ze een super leuke kroontjesstoel gekregen. Een leuk stoeltje en een duidelijke plek waar de stoel staat. Hij staat namelijk tegen een muur, naast een andere stoel. Lauren zetten wij daar dan op. en zo kunnen wij haar goed zien als wij aan tafel zitten.

Ik dacht eerst van wow, is dit niet te vroeg? Zal ze het begrijpen? Tja, wanneer begin je nu met een time-outplek? Dit is niet iets wat we continu doen, maar meteen vanaf het eerste moment bleef ze op de stoel zitten. We laten haar natuurlijk geen minutenlang zitten. Heel eventjes 30 seconden tot een minuut. Dit bouwen wij natuurlijk wel op naarmate ze ouder wordt.

Hoe doen wij dat op momenten als ze iets niet krijgt of doet wat niet mag en we zijn ergens anders:

Bij mijn vriend zijn oma was ze laatst ook ondeugend. Gooien met spullen en krijsen omdat ze niet kreeg. Mijn vriend zette haar in de hoek en ze bleef er zitten. Na een halve minuut tot een minuut ging hij er heen. En zij bleef zitten. Nog een voorbeeld tijdens het boodschappen doen. Vorige week deden wij boodschappen bij de Jumbo. Ze begon ineens te krijsen, niet zachtjes, maar heel hard omdat ze iets niet kreeg wat ze graag wilde hebben. Dan heb je altijd van die mensen die je aankijken van ‘wat doe je?’. Lauren er op aangesproken en haar handje vastgepakt. Aangekeken en duidelijk gemaakt dat dit niet nodig was en dat ze het niet kreeg. Verder geen aandacht meer aan geschonken en toen hield ze er ook mee op.





Iedere keer, wanneer zij weer van het stoeltje af of uit de hoek mocht legde wij aan Lauren uit dat ze wat ze had gedaan niet mocht doen. Ze zal het nu nog niet helemaal begrijpen, maar wij denken, wanneer zij er nu al mee oefent het straks alleen maar meer duidelijkheid geeft wanneer zij op het strafstoeltje moet zitten. Zodat zij leert wat zij wel mag en niet mag.

Het is niet zo dat ze continu op het stoeltje moet zitten tijdens haar driftbuien. Het ligt aan de momenten en het ongewenste gedrag wat zij laat zien.

Ok, nu zal je misschien wel denken. Dat kind is continu boos. Heeft steeds een driftbui. Dat is absoluut niet zo.  Ze is juist iedere dag ontzettend vrolijk, maar heeft zo nu en dan haar streken en de peuterpubertijd treed langzaam aan binnen. Ze moet alleen weten dat er grenzen zijn en wij hopen haar zo zelfstandig te kunnen maken en dingen te leren die wij belangrijk vinden. En weet je. Op sommige momenten denk ik echt dat het ook wel eens aan jezelf als ouder kan liggen of je kind iets doet wat niet mag of alsmaar door krijst omdat ze iets per se willen hebben. Ze nemen namelijk heel veel van je over en als je ze iets zelf laat doen onthouden ze dat goed. Alles gaat met vallen en op staan. Zo ook het opvoeden.  Ik kan alleen maar zeggen dat ik iedere dag weer geniet van ons kleine draakje dat steeds meer zelfstandiger begint te worden.

Wat leuk dat je mijn blog hebt gelezen. Laat je een berichtje achter?

Oh ja, volgende maand komt er iets leuks aan via instagram. Volg je mij nog niet? Doe dit dan wel. Anders loop je het leuke mis!

Veel liefs

Marjolein

Meer blogs lezen van Marjolein? Klik dan hier.